ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Τι να πω στην καρδιά μου για να την πείσω ότι σε έχασα; Πες μου ποια είναι τα λόγια αυτά που θα την κλείσουν μια για πάντα για σένα; Είπα, άκουσα, διάβασα, ονειρεύτηκα, έζησα, σχηματίστηκαν από τα χείλη σου τα πιο πικρά, τα πιο σκληρά, εκείνα που δεν συγχωρούνται, εκείνα που δεν ξεχνιούνται, κοιτάζομαι και είναι εκεί, οι σκέψεις μου, οι νύχτες μου είναι φτιαγμένες από αυτά τα λόγια, λόγια που δεν θα με αφήσουν ποτέ φοβάμαι… κι αυτή η καρδιά, κομμάτια, σκουπίδια, ερείπια κι αυτή η καρδιά απομεινάρι εκείνης που σου έδωσα, κακέκτυπο, η καρδιά εκείνης της Μαρίας, πού πήγε εκείνη η Μαρία; Την ψάχνω μήνες , μέρες, ώρες, ώρες ατέλειωτες ώρες… την πήρε ένα καλοκαίρι, το καλοκαίρι εκείνο που εσύ της γύρισες την πλάτη σαν να μη σήμαινε τίποτα για σένα. Μου γύρισες την πλάτη γιατί δεν σήμαινα τίποτα για σένα. Και πήγες και κρύφτηκες στην πιο μαύρη γωνιά του κόσμου, εκεί που δεν θα σε βρω ότι κι αν κάνω, στο τίποτα…Σήμερα ήσουνα πίσω μου όταν έφτανα..η καρδιά μου να θέλει να σπάσειΜετά, δυο αναπνοές πιο πέρα, μετά τίποτα Μετά τόσο κοντά μα τόσο μακριά, να σε κοιτάζω κλεφτά : το σώμα σου, Θεέ μου αν υπάρχεις μάθε πόσο μου λείπει το σώμα του… το βλέμμα μου να χαιδεύει το σβέρκο σου, τον λαιμό σου, το στόμα σου, το περπάτημα σου, να ακούω την φωνή σου ΤΗΝ ΛΑΤΡΕΥΩ την φωνή σου…Λυπάμαι για όλα γιατί δεν με ακούς ; γιατί, γιατί, γιατί, ένα ποτάμι από Γιατί μέσα στο μυαλό μου….Γιατί να είμαι ο εχθρός ; Γιατί να μην γυρνάγαμε την πικρή αυτή σελίδα και να μην μέναμε στο τίποτα ; γιατί έπρεπε να με αναγκάσεις να προστατεύσω τον εαυτό μου από σένα ; γιατί να φτάσουμε σε αυτό το σημείο ; γιατί να μην τελειώσουν όλα απλά ; γιατί η καταστροφή, γιατί όλο αυτό το μίσος, γιατί όλοι αυτοί μαζί, γιατί να μου διαλύσεις την ψυχολογία, την αξιοπρέπεια, την ζωή; Γιατί;