20.5.2012 | 02:35
Χωρισμός
Με χώρισες και ένιωσα τη γη να χάνεται κάτω από τα πόδια μου...Ποτέ δεν είμαουν ιδιαίτερα δυνατός άνθρωπος παρά τα όσα νόμιζαν οι άνθρωποι γύρω μου.Αυτό που έγινε όμως τους αμέσως επόμενους μήνες είναι ένα θαύμα...Ο χρόνος γιατρεύει σιγά σιγά. Νιώθω κάθε μέρα που περνάει ότι χάνεσαι στο βάθος όλο και περισσότερο...και ένα χαμόγελο διαγράφεται στο πρόσωπό μου...Ευτυχώς όμως δεν αρκέστηκα σε αυτό, ίσως επειδή ο χωρισμός μας ήταν το μεγαλύτερο σοκ της ζωής μου. Έθεσα στόχο να επικεντρωθώ σε εμένα, να δω βαθειά μέσα μου, να προσπαθώ κάθε μέρα να κάνω κάτι καλό για τον εαυτό μου εν πάσει μεριπτώσει να με αγαπήσω κάθε μέρα όλο και περισσότερο ώστε κάποια στιγμή να με αποδεχτώ πλήρως με τα ελαττώματα και τα προτερήματά μου.Νοιώθω ότι είμαι σε πολύ καλό και ενδιαφέροντα δρόμο.Κουράγιο στους χωρισμένους- μην ξεχνάτε όλο και κάτι καλό μπορεί να βγει από τον χωρισμό σας.Trust in yourselves!!!!!!!