ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

...ρημάδες λέξεις....χιλιοειπωμένες...ειπωμένες χωρίς συναίσθημα...ειπωμένες από εγωισμό..."σ'αγαπώ"..ή μήπως αγαπώ μόνο το ότι κατάφερα να αγαπηθώ; ή μήπως αγαπώ τον εαυτό μου περισσότερο; Τόσο δύσκολο είναι να αγαπήσεις και εμένα λίγο φίλε; Μάλλον ακατόρθωτο... Παιχνίδια εγωισμού και εξουσίας δεν χωρούν σε αυτή την μαγική κατάσταση...ΑΓΑΠΗ...έχει άλλους κανόνες, άγραφους, μα κανόνες... νοιάξιμο, σεβασμό, στοργή, λαχτάρα και δώσιμο και 2..πάντα, μόνο 2 ψυχές...οι άλλοι να'ναι θεατές, θαυμαστές και όχι πρωταγωνιστές...όχι "ναι μεν ,αλλά"..χωρίς αλλά, αλλιώς δεν είναι αγάπη...χωρίς προδιαγεγραμμένο τέλος μα με μέλλον...αλλιώς δεν είναι αγάπη και ποτέ δεν ήταν...και αν αυτό έρθει μη με κρατήσεις παραπάνω για να φύγεις βέβαιος ότι δε θα μείνεις μόνος...μη με ταλαιπωρήσεις με όνειρα μονόπλευρα, γιατί εκεί η μοναξιά είναι μεγαλύτερη... Τους κανόνες μαζί μου πάντως δεν τους έμαθες...και δεν ξέρω αν θέλω να τους μάθεις ποτέ...μα αν ποτέ τύχει και γίνει το θαύμα και τους μάθεις με τον τρόπο που μόνο το σύμπαν ξέρει να ισορροπεί τα κακώς γενόμενα, απ'τον απίστευτο πόνο μη με ψάξεις....θα έχω φτιάξει το δικό μου δυαδικό σύστημα.. .........πάντα 2..........