ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Πως σ' αυτή τη ζωή ερχόμαστε μόνοι ... και μόνοι αποχωρούμε. Εγώ συνειδητοποιώ με μεγάλη μου λύπη, πως και κατα τη μεγαλύτερη διάρκεια της ζωής μας, πάλι μόνοι είμαστε.Πως έχουν γίνει έτσι τα πράγματα και οι άνθρωποι δεν κοιταζόμαστε πια στα μάτια? Βγαίνεις έξω και βλέπεις τον κόσμο να κρατάει ένα ποτό και να κοιτάζει το υπερπέραν ή να παίζει με το χαζοκινητό μετά μανίας μη και χάσει καμιά ειδοποίηση στο facebook. Δεν είμασταν έτσι ρε παιδιά εγώ αλλιώς τα θυμάμαι ... και πραγματικά νοσταλγώ και στεναχωριέμαι, γιατί έχω απίστευτη όρεξη αυτή τη ζωή να την μοιραστώ. Θέλω να νιώσω, χαρά, λύπη, έρωτα, καψούρα, απογοήτευση τα πάντα όλα ... εκτός απ' αυτή τη φλατ γραμμή στην οποία περπατώ καιρό τώρα.