ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

συναντηθηκαμε και ηταν σαν να γνωριζομαστε χρονια,μπηκα στην διαδικασια να σε μαθω χωρις να προσπαθησω και πολυ,πολλες φορες νομιζα οτι ηταν σαν να ημουν στο μυαλο σου..καπου ειχα ακουσει οτι ο "ακραιος" ερωτας ειναι αναπηρια.δεν ξερω αν ηταν ακραιος σιγουρα ηταν παρα πολυ δυνατος και καπου εκει ηταν καλα κρυμμενο το κουμπι της αυτοκαταστροφης..και μετα ηρθε το απολυτο χαος..οταν πηρα την αποφαση οτι πρεπει ολο αυτο να σταματησει πονουσα πολυ..αυτο που με ποναει ισως ακομα και τωρα ειναι οτι ανθρωποι δεν ειναι αυτοκινητα για να τους κανεις κρασ τεστ,οτι αν καποια στιγμη ειχες εκμεταλλευτει τις ευκαιριες που υπηρχαν να μιλησουμε ηρεμα μακρια απο εγωισμους...ισως να ηταν καλυτερα να μην συναντιομασταν ποτε αλλα καποια πραγματα οταν ειναι να συμβουν θα συμβουν.υπαρχουν φορες που θυμωνω αλλα θελω να εισαι καλα.και αυτο με κανει να ειμαι καλα γιατι τοτε αξιζει να λες οτι ενιωσες.