ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

σκέφτομαι αυτόν τον τύπο που κάποτε πίστεψα, ότι δεν ήταν η συγκυρία τότε, αλλά κάποτε θα ήμασταν εγώ και αυτός... και αυτό το κάποτε χάθηκε μαζί του ένα βράδυ ξαφνικά.. και πόνεσε πολύ..Όμως, εκείνα τα βράδια σκέφτομαι ότι μπροστά στη δική σου απώλεια αυτό δεν θα πονέσει ποτέ τόσο..."Ξέρω πως δεν μ' ακούς,πως δεν υπάρχεις πουθενάδεν έχω ανάγκη,μια ψευτική παρηγοριάξέρω,μα μου 'χει λείψει μια αγκαλιάδεν θα με χάλαγε να εχω κάνει λάθος τελικάδεν θα με χάλαγε,να είναι όλα όνειρο κακόκαι μόλις ξυπνήσω δίπλα μου να σε δωγιατι ήρθαμε παρέα,φεύγουμε χωριστάμα εσυ ούτε στο φευγιό σου ένιωσες μοναξιάεσυ ούτε στο φευγιό σου δεν ένιωσες αυτόπου με κάνει πάλι απόψε να παραμιλώεσυ ούτε στο φευγιό σου,δεν ήσουν μοναχός σουκι αυτο με κάνει να χαρώ το σύντομο ουρανό σουκι αυτο με κάνει να χαρώ το σύντομο ουρανόπου διέσχισες φωτίζοντας αστέρι λαμπερό.."Μου λείπεις φιλαράκι... (ο θάνατος και η ζωή αλλάζουν σημασίες..)