ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Χαιρομαι που κανατε παιδια. αλήθεια. το οτι δεν κουναω καταφατικά το κεφάλι με γουρλωμένα μάτια και χαζογελώντας σε συμπνοια με το ολο αυτο θαυμα που επιτελείται μπροστά μου, δεν προτρέχω μην πάθει τιποτα ο de facto μέλλων κακομαθημενος μπούλης, και φροντίζω μεν αλλα δεν "ΔΕΙΧΝΩ" κιολας ΤΟ ΟΤΙ ΕΙΜΑΙ προστατευτικη δεν με κανει να ενδιαφέρομαι λιγότερο!και δεν σημαινει οτι ζηλευω... (τι να ζηλεψω ακριβως; θα ηθελα καποτε να κάνω παιδια αλλα εγω τη μητρότητα την φοβάμαι! ειμαι τεμπέλα. θελω να κοιμαμαι οσο χρειαζομαι. μπορεί να μην κάνω για μητέρα. κάτι τέτοιο μπορεί να είναι. ζήλεια όχι.)Γιατι ομως θα πρεπει να ενθουσιάζομαι και να ρωτάω τι κάνει το μωρό 3 μηνων. τι να κάνει δηλαδη; τι μπορεί να κάνει; να φτιάχνει το ραδιόφωνο; ή οι εκφράσεις ..."το παιδί, το παιδίιιι¨!" με το ιιι να ανεβαίνει 2 οκτάβες παραφωνίας! μονο για να το γλυτώσεις απο το τίποτα, ή να το ξαφνιάσεις χωρις λόγο ή να το βοηθήσεις να καταλάβει μια ωρα αρχυτερα οτι αυτή ειναι η πραγματική σου συμπεριφορά. της υστερίας. ελπίζω να μήν παρεξηγηθώ, αν συνεχίζω τη μερα μου συζητώντας κανονικά και χωρις γουτσου γλουτσου. θα μιλάω στα παιδιά κανονικά.ήρεμα, χωρις φωνές. καποτε ισως καταλάβουν τι εννοω. πιο νωρις απο οτι νομιζει ο περισσότερος κόσμος. κάποτε θα το εκτιμήσουν.ετσι κι αλλιως θα με ξεπεράσουν. μέχρι τότε, θα φροντίζω τα παντα, αλλα δεν θα αφομοιωθώ στους προφορικους κανόνες της καθως πρέπει κουμπαροσυμπεριφορας. Ευχαριστώ. ;)