6.7.2012 | 12:12
τι μου συμβαίνει γιατρέ;
νιώθω μια περίεργη νευρικότητα λες και ο κόσμος γύρω καταρρέει σέ πολύ αργή ταχύτητα (σαν τα όνειρα του inception) και εγώ θέλω να ζήσω, θέλω να βγάλω το κεφάλι απ' το νερό, θέλω να αναπνεύσω, θέλω να ουρλιάξω, θέλω να επιταχύνω... δεν μπορώ άλλο τα τυπικά και τα ανείπωτα... θέλω να τα πούμε όλα, θέλω να μεθύσουμε, με μια αγκαλιά, με ένα βλέμμα, με κρασί, με ότι μεθάει ο καθένας... βαρέθηκα τους ανθρώπους που σκέφτονται πολύ και πράττουν λίγο, που φοβούνται να ρισκάρουν, που τα κρατάν όλα μέσα τους για χρόνια, θέλω να σπάσει επιτέλους η ψευτιά και να γεννηθεί κάτι αληθινό, κάτι σπουδαίο, κάτι μοναδικό...