9.7.2012 | 03:06
σορρυ παιδια αλλα καπου πρεπει να τα βγαλω....
(ξερω οτι οι εξομολογησεις εχουν καταντησει μερος για να μιλαει ο καθενας για τα γκομενικα του αλλα αληθεια πρεπει να τα πω). και επειδη ξερω οτι δε θα με ακουσεις εδω...θελω να ξερεις οτι μπορει να ειμαστε διαφορετικοι αλλα σε θελω οπως εισαι, ξερω οτι αλλα εδειχνα και αλλα νιωθω, καταλαβαινω οτι μπορει να μη με θελεις και να μην το βλεπεις ετσι, αλλα θα καθομουν ωρες να παιζω μαζι σου ταβλι και να συζηταω, θα περπατουσα μαζι σου ακομα στα σκοταδια και στον ηλιο, θα πηγαινα μαζι σου για μπανιο και θα καθομασταν ακομα στις καρεκλες μου στην αυλη συζητωντας για οοο,τι μας ερχοταν στο κεφαλι, θα σε ακουγα να μου λες τα προβληματα σου γιατι αξιζεις και αξιζεις πολλα. μπορει να μη μοιαζω και να μην πληρω ολα αυτα που εχεις στο μυαλο σου αλλα θα εκανα τα παντα για να εισαι χαρουμενος. μπορει να μην με θεωρεις ομορφη αλλα εμενα μαρεσει να κοιταω τα γαλαζια σου ματια. και ακομα και αν ειχα το θαρρος να στα πω ολα αυτα απο κοντα και αν δεν φοβομουν πως θα χασουμε και αυτο που εχουμε το μονο που θα σου ελεγα θα ηταν οτι θελω να κλεψω ενα φιλι σου γιατι με σενα εμαθα πως ειναι να σε σεβεται καποιος, να ναι παντα εκει για σενα και πως τα καλυτερα λογια εκφραζονται με τα χερια και οχι με το στομα!