13.7.2012 | 06:04
μου λεει η κολλητη..
..οτι δεν εχω εγω δικαιωμα με το ετσι θελω χωρις να ξερω τι περναει ο αλλος και πως ειναι η ζωη του να μπουκαρω. Εγω της λεω θα του πω αυτα που θελω, να βγουν απο μεσα μου να βγαλουν το αχτι τους αλλου εκτος απο μενα..ναι, ενταξει. παραδιδει διπλωματικη σε ενα 10ημερο. κι εγω αυριο πρωι δινω το πιο δυσκολο μαθημα της σχολης και εχω καει στο διαβασμα. αλλα βγηκα με την ελπιδα πως θα τον εβλεπα επιτελους, θα του μιλαγα..μπορει και να ζοριζεται με τη διπλωματικη ναι...αλλα εμενα αυτη η σιωπη με σκοτωνει, θα τον αναγκασω να βρει λιγο χρονο να μιλησουμε, κι ας λεει η δικια μου "δεν ξερεις σε τι φαση ειναι, δε μπορεις απλα να τον αναγκαζεις να κανει αυτο που θες"..αυτη ειναι η αναγκη μου, κι ας κανει αυτος ο,τι θελει.
