ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Παραπονιέμαι συχνά όταν είμαι μόνη. Αλλά και όταν βρίσκομαι σε σχέση νιώθω ότι πνίγομαι, ότι δεν μπορώ να επικοινωνήσω... Μήπως εντέλει ορισμένοι άνθρωποι είμαστε προορισμένοι στο να είμαστε ''μόνοι''; Ή πολύ απλά δεν έχω βρει τον κατάλληλο (και όχι δεν εννοώ τον τέλειο. Εννοώ εκείνον που θα έχει χίλια δυο κουσούρια και στραβά, αλλά με κάποιον μαγικό τρόπο θα δέσει μαζί μου...). Και πάλι όμως, εφόσον δεν έχω βρει έναν άνθρωπο που να συνεννοούμαι μέχρι τώρα, ποιες οι πιθανότητες να τον βρω στο μέλλον;Καλά τα λέει ο ποιητής "το ξέρω πως καθένας μονάχος πορεύεται στον έρωτα, μονάχος στη δόξα και το θάνατο".υγ.1 Ελπίζω να μην ταυτιστούν πολλοί με αυτήν την εξομολόγηση.υγ.2 Ζητώ εκ των προτέρων συγνώμη σε σχόλια του τύπου ''ε ρε προβλήματα που έχει ο κόσμος''. Σαφώς και δεν είναι προβλήματα. Οι υπαρξιακές ανησυχίες σε συνδυασμό με την ζέστη φταίνε...