ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

αλ αλοουν... 15.7.2012 | 02:56...ν' αναρωτιόμαστε ποια καταστροφή θα μας φέρει η νέα μέρα,να αισθανόμαστε παγιδευμένοι, πεθαμένοι, ηλίθιοι, απελπισμένοι, να αισθανόμαστε ότι έχουμε ξοδέψει και την έσχατη τύχη μας,βέβαιοι, ότι τελικά δεν έχουμε ούτε την ελάχιστη τύχη με το μέρος μας.Μπορεί να πιάσει βαθιές ρίζες η μελαγχολία ...Ποτισε τις ριζες μου σε χρειαζομαι..φαμ φαταλόχι αγαπημένη μου,δεν αναρωτιέμαι ποιά καταστροφή θα μου φέρει η νέα μέρα.όλες οι καταστροφές για μένα είναι μνήμες που έχουν εκπληρωθεί.δεν αισθάνομαι παγιδευμένη,πεθαμένη,ηλίθια.έχω ακούσει τον άνεμο να μιλάει,και μιλάω για αυτόν και αν έχω πεθάνει,τουλάχιστον δε το γνωρίζω ακόμα.όσο για τη μελαγχολία..κάθε φορά που την συναντώ,προσπαθώ να γελάσω με τον τρόπο που γελούν και οι άλλοι,μα,από έλλειψη συνήθειας,αυτό το αλλόκοτο μαϊμούδισμα,μου στέκεται αδύνατο.και όχι,δεν αναζητώ κάποιον να ποτίσει τις ρίζες μου.θέλω να διψάω,να διψάω,να μη μαθαίνω τίποτα και να νιώθω πάντα άδεια,για να μπορώ πάντα να αντικρίζω θησαυρούς και εκπλήξεις.βρείτε κάποιο άλλο ψευδώνυμο.εγώ,είμαι πάντα η ίδια με τον εαυτό μου,και δε μπορείτε να μπερδέψετε κανέναν,ούτε εσάς την ίδια.είστε ένα αστείο,πολύ μέτριας λογικής.και λιγότερο μέτριας τρέλας.και το έχω ξαναπεί.δε πίστεψα ποτέ μου στο μέτρο.φαμ φατάλ