ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Καλησπερα στους αναγνωστες..θελω τη βοηθεια σας, μια συμβουλη κατι...γιατι νιωθω πως θα σκασω αν δε το πω! Πειτε μου εστω αν κανω καλα ή αν οχι...δεκτα τα σχολια σας ολα...ευγενικα ομως !Το χειμωνα στο φροντιστηριο ημουν με ενα παιδι στην ηλικια μου(16αρηδες..)πολυ διαφορετικο απο εμενα....καλως ή κακως...εγω βγαινω ειμαι κοινωνικος εχω παρεες μιλαω..αυτος οληη μερα μεσα στο σπιτι του με το μικρο αδελφο του,δεν ειναι κοινωνικος σε σημειο να κολλαει οταν μιλαει και να ντρεπαιτε..η πολυ κλεισουρα με λιγα λογια του εχει αποδωσει μια κακη ποιοτητα κοινωνικοποιησης! Του αρεσει για παραδειγμα μια κοπελα στο φροντιστηριο που πανε μαζι ολοκληρα χρονια και δε γυρισε ποτε να της πει ενα απλο μου αρεσεις κουκλα μου!! Και δεν ειναι ενα απλο φλερτακι...ειναι η πρωτη που αγαπησε και δε ξερω, ισως και να την ερωτευτηκε(τη θελει 5,6 χρονια τωρα)...εχει αποτυχει σε διαφορα πραγματα οταν τη θυμαται, δε μπορει να συγκεντρωθει...αυτοκαταστρεφεται! Εγω του εξηγησα πως το οτι ειναι χαλια και νιωθει θλιψη ειναι μια ψευτκη πραγματικοτητα που εχτισε(διοτι ποτε ως τωρα δεν ειπε στη κοπελα σε θελω...απλα εβαζε με το μυαλο του πως θα φαει Χ)ετσι ενιωθε σκατα χωρις την εγκριση της κοπελας(να πω του ειπε οχι...οκ! αλλα οταν καν δε τη πλησιαζει....αυτη 2 θρανια πιο κει και φευγει σα κλεφτης να μη το δει).anyway, το λυπηθηκα....βρηκα το τηλεφωνο της κοπελας του το εδωσα...αλλα εστελνα εγω μηνυματα στη θεση του γιατι αυτος γραφει μηνυματα τοσο τυπικα(του τυπου:καλησπερα, τι κανεις πως εισαι.. θα ηθελες να..)και καποια στιγμη βρεθηκαν(απο το κομπλεξ του τα εκανα σκατααααα...) μετα αρχισε να στελνει στη κοπελα διαφορα μηνυματα οτι γω θα ειμαι παντα εδω και δε σε αγαπησε ουτε σε νιαστηκε κανενας ετσι...(η κοπελα δεν εστελνε φυσικα...). Θυμαμαι μαλιστα μια φορα που αυτος καθε 10 λεπτα τη ρωτουσε στα μηνυματα διαφορα...και εκει ηταν που αποτελειωθηκε,,,του εστειλε ενα τοσο ντεκαβλε απογοηευτικο μηνυμα που ραγισα εγω ο ιδιος!!Το θεμα ειναι τωρα οτι με εχει κουρασει.....πως μπορω να κανω ενα παιδι που μεγαλωσε με αλλα θελω και με αλλα πιστευω(μια φορα τη ρωτησε πως ειναι και οταν αυτη δεν απαντησε στο μηνυμα την ειπε αναγωγη και εγω του εξηγησα πως οταν ενας ανθρωπος δε σε θελει καθολου θα σε γραφει..ειναι φυσικο)να του αλλαξω ολο το κοσμο???Μεγαλωσε στο σπιτι μεσα...μονο με βιντεο παιχνιδια, διαβαζει σε τραγικο βαθμο(και ενω και οι δυο βγαζουμε 19αρια...αυτος γυμνασιο εγω λυκειο)παρατηρω διαφορα...εγω σε 1 ωρα τελειωσα, αυτος πραγματικα ολη τη μεραααα....διαβαζει. Ολο ζηταει τη γνωμη μου , ολο μου μιλαει για μεγαλες θωριες...με παιρνει τηλεφωνο στις 2,3,4 παμε εξω παμε εδω παμε εκει..και επειδη εγω οκ ειμαι καπως σκουλικι...κανω τις μαλακιες μου και με ειδε σα προτυπο...λες και εγω θα τον βγαλω απο τις σταχτες του..δε μπορω με γεμισε θλιψη...νιωθω πως κανω ψυχικο και τον λυπαμαι κιολας(να πεις οτι ειναι και κολλητος??? καμια σχεση)....με βαρυνε ρε παιδια.... :( :( :(