ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

πρωί μεσημέρι βράδυ δεν κάνουμε κάτι άλλο και ακόμα και εγώ που το κατακρίνω αυτό κάνω πολλές φορές. Μου λείπουν οι μέρες εκείνες που για να μιλήσεις με τους φίλους σου έπαιρνες τηλέφωνο, που όταν ήσουν με τον άνθρωπό σου καθόσουν αγκαλιά και μιλούσες και δεν χάζευες στο pc και που διαβάζαμε με τις ώρες τα αγαπημένα μας βιβλία.Οι σχέσεις ήταν πιο αληθινές και τους φίλους μας τους μετρούσαμε στα δάχτυλα του ενός χεριού δεν ήταν εκατοντάδες....Ακούγαμε τραγούδια για να ταξιδέψουμε, δεν τα βάζαμε σε κάποιον "τοίχο" για να πάρουμε τα πιο πολλά " like "Χανόμασταν με τις ώρες με την παρέα μας και μας έψαχναν οι γονείς μας δεν γνώριζαν οι πάντες ανα πάσα ώρα και στιγμή που βρισκόμαστε και με ποιον για μόστρα και φιγούρα.Άραγε είμαι υπερβολική όταν σκέφτομαι να μην κάνω παιδί γιατί δεν θέλω να ζήσει σε ένα τόσο ψέυτικο και επικίνδυνο κόσμο που τα συναισθηματα πλέον έχουν αντικατασταθεί από μικρές κίτρινες φατσούλες;