ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Θα σας πω περιληπτικά,μια μεγάλη ιστορία.Για δύο χρόνια περιστασιακά μου μιλούσε ένας και με πίεζε να βγούμε για να γίνει κάτι. Εμένα δεν είναι ο τύπος μου το 'μόνο να γίνει κάτι' κι έτσι συνεχώς τον απέριπτα. Αυτός όμως συνέχιζε, πίστευε μάλλον ότι ήμουν μικρή και πως θα άλλαζα γνώμη αν με πίεζε. Δεν άλλαξα και δε μιλούσαμε τόσο συχνά. Μόνο περιστασιακά και με το ίδιο θέμα, πάντα το πήγαινε στο σεξουαλικό. Ύστερα από ένα χρόνο συναντηθήκαμε τυχαία κάπου και μου ξαναμίλησε, άρχισε ξανά το ίδιο σενάριο. Συνεχώς να βγούμε και να βγούμε γιατί του αρέσω. Τελικά δέχτηκα. Βγήκαμε κι όταν γυρίσαμε σπίτια μας μου είπε πάλι να γίνει κάτι αλλά όχι δεσμεύσεις. Εγώ κ πάλι του είπα ότι δεν είναι στον χαρακτήρα μου. Μου μιλούσε συνέχεια και προσπαθούσε να μου αλλάξει γνώμη. Το μόνο που κατάφερε μετά από πολύ 'στενό μαρκάρισμα' ήταν να του στείλω κάποιες φωτογραφίες μου πιο 'αποκαλυπτικες'-με εσώρουχα- όχι πρόστυχες,νορμαλ. Με είχε βάλει στο τριπάκι του και το μετανιώνω ακόμα αυτό. Είχε περάσει αρκετος καιρός και δεν είχαμε μιλησει, είχαμε μείνει εκεί και δεν είχα σκοπό να το πάω παραπέρα. Μου μιλάει τότε ένας φίλος του, χωρίς να ξέρει τι είχε συμβεί μεταξύ μας- κι εγώ δεν ήξερα πόσο πολύ φίλοι είναι. Μετά από κάποιο καιρό μου ζητάει να βγούμε και δέχτηκα. Είχα στο πίσω μέρος του μυαλού μου να του πω την ιστορία με τον φίλο του, αλλά όχι από το πρώτο ραντεβού που όλα είναι αβέβαια.. Δυστυχώς δεν πρόλαβα, μάλλον με πρόλαβε ο 'φίλος' του.. Ενώ στο ραντεβού όλα πήγαν καλά και στο τέλος έκανε κίνηση,όταν γυρίσαμε στα σπίτια μας και μετά από ώρα μιλήσαμε..αυτός με απέφευγε χωρίς προφανή λόγο. Σίγουρα είχε μιλήσει με τον 'φίλο' του. Και δεν ξέρω τι μπορεί να του είπε.. αυτό είναι που με τρομάζει..Συνέχεια απέριπτα τον φίλο του, ο οποίος είναι ωραίος-αλλά είπαμε εγώ δεν κάνω απλά 'κάτι', οπότε ποιος ξέρει τι του είπε από αντρικό εγωισμό;;.. και αν του έδιξε και φωτογραφίες ίσως..Δε θα μάθω ποτέ.. και ενώ ξαναπροσπάθησα να μιλήσω σ αυτόν που βγήκαμε ραντεβού, αυτός μου μίλησε καλά αλλά με γείωσε διακριτικά..Δεν αντέχω να μην ξέρω τι του έχει πει ο άλλος..ο 'φίλος' του.. Δεν αντέχω να μην ξέρω τι εντύπωση έχει πλέον για μένα.. & δεν αντέχω στην ιδέα ότι από μία χαζομάρα που κρατούσε καιρό χωρίς να συμβαίνει τίποτα, έχασα έναν άνθρωπο που θα σήμαινε πολλά για μένα.. που μου λείπει και κλαίω ακόμα γι αυτόν, που έχασα τη μοναδική ευκαιρία που είχα να τον φιλήσω τότε στο πρώτο μας ραντεβού..που μου λείπει το στραβο χαμόγελο στο πρόσωπό του που τόσο λάτρεψα αλλά ποτέ δε του το 'πα.. γιατί δεν πρόλαβα και γιατί μετά δεν είχα την ευκαιρία..Δεν είναι άδικο;;