«Σκεφτόμουν συνέχεια την αυτοκτονία» - Ο Μάικλ Φελπς μιλά για την πιο σκοτεινή περίοδο της ζωής του

Ο κορυφαίος κολυμβητής Μάικλ Φελπς προχώρησε σε μια συγκλονιστική εξομολόγηση μιλώντας για την κατάθλιψη και τις σκέψεις του για αυτοκτονία, μιλώντας σε συνέδριο ψυχικής υγείας στο Σικάγο αυτή την εβδομάδα.

Σε συνέντευξή του σε δημοσιογράφο του CNN, ο Φελπς μίλησε με ειλικρίνεια όχι μόνο για τους θριάμβους του, αλλά και για τις δύσκολες μέρες που συχνά ακολουθούσαν.

Ο Φελπς είπε πως στις πιο σκοτεινές στιγμές της κατάθλιψής του, σκεφτόταν έντονα την αυτοκτονία.

Η ομιλία ξεκίνησε με συζήτηση για την πορεία του, το πώς ξεπέρασε τα όρια για να είναι καλύτερος και ανταμείφθηκε για τις προσπάθειές του με χρυσά μετάλλια αλλά στην συνέχεια επεκτάθηκε με το πώς άρχισε να αγωνίζεται με την ψυχική του υγεία.

«Πράγματι, μετά από κάθε μου αγώνα σε Ολυμπιακούς Αγώνες νομίζω ότι έπεφτα σε μια μεγάλη κατάσταση κατάθλιψης», δήλωσε ο Φελπς όταν του ζητήθηκε να εντοπίσει πότε ξεκίνησε το πρόβλημα του.

Παρατήρησε πως αυτό γινόταν πιο έντονο σε ένα κομβικό χρονικό σημείο κατά τη διάρκεια κάθε έτους, γύρω στις αρχές Οκτωβρίου ή Νοεμβρίου. «Θα έλεγα ότι 2004 (σ.σ. μετά τους Ολυμπιακούς της Αθήνας) ήταν ίσως η πρώτη περίοδος κατάθλιψης που πέρασα» , αναφέρει. 

Ωστόσο όλα φαίνεται πως χειροτέρεψαν πολύ μετά το 2012. «Δεν ήθελα πια να είμαι αθλητής ... δεν ήθελα πια να είμαι ζωντανός». Υπενθύμισε ότι περνούσε ημέρες στο δωμάτιό του χωρίς να τρώει ενώ δεν έκανε απολύτως τίποτα πριν φτάσει να ζητήσει βοήθεια.

Σήμερα λέει πως κατανοεί πως «είναι εντάξει να μην είναι εντάξει» κάποιες φορές και ότι υπάρχει ένα στίγμα γύρω από το θέμα της ψυχικής ασθένειας. «Νομίζω ότι οι άνθρωποι καταλαβαίνουν τελικά ότι είναι μια πραγματικότητα, οι άνθρωποι μιλούν για αυτό και νομίζω ότι αυτός είναι ο μόνος τρόπος με τον οποίο μπορεί να αλλάξει κάτι», ανέφερε.

Από τότε, ο Φελπς αγωνίζεται μέσω του Ιδρύματος Michael Phelps να αναδείξει το θέμα της κατάθλιψης πιστεύοντας πως έτσι μπορεί να βοηθήσει άλλους να μιλήσουν πιο ανοιχτά για την ασθένεια, να ζητήσουν βοήθεια και να σωθούν ζωές.

«Νιώθω μεγάλη ευγνωμοσύνη που δεν αφαίρεσα τη δική μου ζωή», αναφέρει ο Φελπς.