ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Δε θα καταλάβω ποτέ πως αλλοιλοσυνδέονται οι μαλακίες...η μία φέρνει την άλλη-φάση χιώτες. Κάτι αντίστοιχο συμβάινει και με τα "αγόρια" της ζωής μου...Υπάρχει ποικιλία, δε προλαβαίνεις να ψυλλιαστείς ΤΙ ακριβώς ελάττωμα υπάρχει και ενώ περιμένεις σημάδια από προηγούμενες "νείλες", ΤΣΟύΠΠΠΠΠ....σκάει μια καινούρια από το πουθενά και σε αιφνιδιάζει-όπως ακριβώς θα έκανε και ένα δυνατό χαστούκι από ένα αόρατο (και δυνατό) χέρι!Όσο περνάνε τα χρόνια, τόσο πιο πολύ ανεβαίνει ο βαθμός δυσκολίας και κορυφώνονται οι "σχέσεις"..Οι αφηγήσεις σε φιλικά πηγαδάκια δίνουν και παίρνουν και αυτές οι πολύτιμες εμπειρίες δίνουν ρέστα όταν κλέινουν μια ανάλογη συζήτηση των φιλενάδων-όντας αποκαρδιωτικές και ιδιαίτερα εξτρεμιστικές για τα Ελληνικά και μη διεθνή δεδομένα σχέσεων!Εν τη αύτη περιπτώσει, το τελευταίο συμβάν-το είναι να μην ξέρει κάποιος (υπολογίσιμα λογικός σχεδόν) άνθρωπος τι θέλει από την ύπαρξη που χαρακτηρίζει το άτομο μου..η υπομονή μου μπορεί να χαρακτηριστεί πολύ μεγαλύτερη από γαιδουρινή (τι να κλάσει και αυτή-πρέπει να βρεθεί άλλο μέτρο και σταθμό!) και συνεχίζουν να εκτιλίσονται απείρου κάλλους σενάρια μπροστά στα έμπειρα-ναι μεν- αλλά και έκθαμβα μάτια μου..το πρόσωπό μου συνεχώς είναι σε ετοιμότητα να πάρει μια έστω έκφραση με όλη του τη δύναμη, αλλά συνήθως επειδή οι καταστάσεις και η κάθε πρόταση-που εισέρχεται στον ακουστικό μου λαβύρινθο-είναι άκρως κομικοτραγική, η φάτσα μου είναι λες και έχω δεί ελέφαντα να τον πηδάει καγκουρό και παράλληλα να του βγάζουν τα νύχια με πένσα, μικρά πακιστανάκια (no offense) ντυμένα "Αλέκα"!Το λογικό είναι ότι ξενέρωσα με την όλη ιστορία γιατί βάραγα πρωταγωνιστικό ρόλο στην "Πηνελόπη" του Οδυσσέα, μόνο που αυτός ο έρμος-δόλιος γύρισε κάποτε και την έκανε να νιώσει γυναίκα (κάπως έτσι πρέπει να πήγε το story...)...εγώ από την άλλη δε με βλέπω να βάζω τα καλά μου και να πηγαίνω να μοιράζω κουφέτα παρά μόνο σε γάμους και πανηγύρια άλλων..εκτος αν καταλήξω σε κάποιο σωφρονιστικό ίδρυμα τύπου "Δρομοκαΐτειο δήμου Κερκυραίων" όπου θα βρω το love of my life και θα με έχει βασίλισσα (και μάλιστα όποια θέλω εγώ λόγω αυτονόητων συνοικιακών δικαιωμάτων) και παράλληλα να κάνουμε και τα λουτρά μας στον καλοκαιρινό παραθερισμό που δεσπόζει στις ελληνικές διακοπές Αυγούστου.Εύχομαι να μπορώ κάποια μέρα να βλέπω το ηλιοβασίλεμα με εσένα που βρίσκεσαι κάπου εκεί έξω και θα κάθεσαι δίπλα μου πετώντας μου ακόμα και άμμο στη μούρη, αρκεί μετά να με παίρνεις αγκαλιά και να την νιώθω τέρμα αληθινή-χωρίς αμφιβολίες!