ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ειλικρινά! Θέλω να ακούσω την άποψη σας, ανοιχτά και ειλικρινά. Είναι μια ιστορία που με ταλαιπωρεί καιρό τώρα και θα εκτιμούσα πολύ κάποια γυναικεία άποψη.Με την Άννα γνωριστήκαμε σε κάποια σεμινάρια. Μέλη της ίδιας παρέας αργότερα κι έξω από τα σεμινάρια, το πράγμα κύλούσε πολύ καλά (πάντα σε επίπεδο φιλικό-γνωριμίας χαβαλέ). Όχι ότι μου ήταν αδιάφορη, ίσα-ίσα ο αλέγκρος χαρακτήρας της, ο δυναμισμός της και φυσικά εκείνο το ζεστό χαμόγελο και το βλέμμα της με είχαν βάλει συχνά-πυκνά σε σκέψεις, μήπως το πράγμα πήγαινε αλλού. Κάποια στιγμή εμφάνισε κάποια "σχέση" της (απομινάρι των διακοπών της) και εκεί με μπέρδεψε η συμπεριφορά της. Κρεμασμένη πάνω σε αυτόν τον τύπο, αντικειμενικά μεγάλο κόπανο (βγήκαμε να φάμε και το μόνο που είπε όλο το βράδυ στην παρέα ήταν "ΑΛΛΗ ΜΙΑ ΓΑΡΙΔΕΣ!"), να προσπαθεί να τον ξεκουνήσει από το πιάτο του και να της δώσει σημασία κι από πάνω να χαζογελάει σαν άλλη Ματίνα Μανταρινακη (ΣΥΝΟΔΕΥΟΜΑΙ!! ΣΥΝΟΔΕΥΟΜΑΙ!!) Το όλο θεματάκι δεν κράτησε και πολύ. Τον μήνα δεν πρέπει να τον έβγαλε.Και ήρθαν έτσι τα πράγματα μεταξύ μας που πήγαν προς το "αλλού"...Ένα βράδυ που δεν έκατσε καλά στην παρέα μια συνάντηση μας (σκόπιμα-τυχαία δεν ξέρω) ξεμείναμε μόνοι μας και το ένα έφερε το άλλο. Εξομολογήσεις για προσωπικά, γκομενικά, χόμπυ και άλλα γούστα. Ε δεν ήθελε και πολύ το πράγμα... Για όση ώρα ήμασταν χαμένοι ο ένας στην αγκαλιά του άλλου, απλά ήμουν ευτυχισμένος. Είχα βρει μια κοπέλα όπως την έψαχνα: με στόχους, ανεξάρτητη, δυναμική. Όταν ξαφνικά... άρχισε να μιλάει για ΓΑΜΟΥΣ ΚΑΙ ΠΑΙΔΙΑ!! Το "ξαφνικά" το εννοώ. Όχι μετά από μια εβδομάδα, ή λίγες μέρες. Όχι. Από το πρώτο βράδυ! Η δυναμική Άννα, ξεδίπλωνε έναν χαρακτήρα και κάποιες επιθυμίες που για 1.5 χρόνο γνωριμίας δεν είχα ιδέα. Τα είχε όλα με λεπτομέρειες στο μυαλό της. Πόσο καιρό θα τα είχαμε, πότε θα γνώριζα τους γονείς της, πού θα μέναμε και... ΩΠ! Όταν της είπα ότι δεν είναι στα άμεσα σχέδια μου ένας γάμος και πως εκείνη την στιγμή για εμένα είχε σημασία το να βρω (μια οποιαδήποτε) δουλειά καθότι ήμουν άνεργος και να έχω μια σχέση που να περνάμε καλά μαζί σε όλα τα επίπεδα, ΜΕ ΚΟΙΤΑΞΕ ΛΕΣ ΚΙ ΕΙΧΕ ΦΥΤΡΩΣΕΙ ΕΝΑ ΦΩΣΦΟΡΙΖΕ ΠΙΡΟΥΝΙ ΣΤΟ ΚΟΥΤΕΛΟ ΜΟΥ!!Δεν έδωσα σημασία στην μεταστροφή της και εξήγησα τα πράγματα όπως τα βλέπω εγώ. Μια σχέση δύο ανθρώπων θα πρέπει να βασίζεται στην αλληλοϋποστήριξη, τους κοινούς στόχους και το καλό σεξ. Να δουν πού πάει το πράγμα, να δουν ότι σε βασικά θέματα ταυτίζονται τα μυαλά τους, κι αν οικονομικά μπορούν να το υποστηρίξουν και είναι ώριμη αυτή η σχέση να φτάσει και στην εκκλησία. Αρκέστηκε στο να πέσει στην αγκαλιά μου.Αυτή η ιδιόρυθμη (και μυστική από την υπόλοιπη παρέα) σχέση δεν κράτησε και πολύ. Αντικειμενικά βλέπωντας εκ των έσω τα πράγματα δεν κολλάγαμε, και αποφασίσαμε να μείνουμε φίλοι, γιατί αν μη τι άλλο δεν θέλαμε να κάνουμε άνω κάτω την παρέα.Μόνο που την είδαμε όλη την φάση πολύ "Σουηδία" και συζητούσαμε μέχρι και για γκομενικά... Στην αρχή ένιωθα άβολα αλλά με τον καιρό ήταν σαν να μην είχε γίνει τίποτα μεταξύ μας, οπότε τέτοιες συζητήσεις γίνονταν σχετικά άνετα και με συμβουλές για τα θέματα του καθενός μας. Κατά κύριο λόγο και οι 2 μας για τα επόμενα 2 χρόνια που ακολούθησαν αυτή την ιστορία δεν κάναμε κάποια σοβαρή σχέση, με εξαίρεση εκείνη που βρήκε για 3-4 μήνες στο πρόσωπο ενός τύπου τον "τέλειο-πιθανο-πατερα-των-παιδιών -της". Άλλωστε όπως μου έλεγε με καμάρι (και ολίγη χολή για το πρόσωπο μου) "Ο ΜΙΧΑΛΗΣ ΕΙΠΕ ΟΤΙ ΘΑ ΚΑΝΕΙ ΤΑΤΟΥΑΖ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΜΟΥ!!! ΘΑ ΓΡΑΨΕΙ ΑΝΝΑ ΣΤΟ ΧΕΡΙ ΤΟΥ!!!!".Ο Μιχάλης μας τελείωσε κάποια στιγμή, χωρίς να μάθω το γιατί (εν αντιθέσει με τις 524 λεπτομέρειες που είχα ακούσει για την γνωριμία τους).Και φτάνουμε στο καλοκαίρι του 2012. Που έχοντας βαρεθεί τα εφήμερα τραβολογήματα, σκέφτηκα να κάνω ξανά μια προσπάθεια και να το ξαναδω το θέμα μας, που πάει. Άλλωστε από συζητήσεις μας (κι από άλλα διάφορα γεγονότα που της έχουν συμβει) φαινόταν να έχει ωριμάσει. Κάπως.Βγαίνουμε 1-2 μέρες μετά τα γενέθλια της. Και σκάει ατάκες: α) "ΟΛΟΙ ΜΟΥ ΕΥΧΟΝΤΑΙ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ ΔΙΠΛΗ!!! ΜΑ ΤΙ ΝΑ ΤΟΥΣ ΠΩ!!?? ΟΤΙ ΔΕΝ ΨΑΧΝΩ?!?"β) "Η ΓΙΑΓΙΑ ΜΟΥ, ΜΟΥ ΕΙΠΕ ΣΤΟ ΤΗΛΕΦΩΝΟ ΟΤΙ ΕΤΣΙ ΟΠΩΣ ΤΟ ΠΑΩ ΔΕΝ ΘΑ ΠΡΟΛΑΒΕΙ ΝΑ ΜΕ ΔΕΙ ΝΥΦΟΥΛΑ ΟΠΩΣ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΑΛΛΕΣ ΞΑΔΕΡΦΕΣ ΜΟΥ..."Κάπως έτσι πήγαμε για το ποτάκι μας, της ευχήθηκα κι από Παύλος, έγινα Λούης...Και έρχομαι και ρωτάω. Πώς είναι δυνατόν να το παίζει δυναμική και πνεύμα ελεύθερο κλπ κλπ κλπ και από την άλλη να έχει στόχο τον ΓΑΜΟ. Το να ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΘΕΙ!! Ειλικρινά, δεν θέλω να πιστέψω ότι αυτοί είναι οι ΣΤΟΧΟΙ και οι ΕΠΙΔΙΩΞΕΙΣ της σύγχρονης Ελληνίδας;;! Να καλοπαντρευτεί!!!??ΛΕΣ ΚΑΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΣΤΟ 1950!!! Τόσα που λένε για την "γυναικεία απεξάρτηση από τα κοινωνικά στερεότυπα" (δικά της λόγια) είναι απλά κλούβια λόγια?Κι αν όχι γάμος, έστω ένα παιδί (ναι το άκουσα κι αυτό) κι ας μην το αναγνωρίσω. Την στιγμή που η ίδια οικονομικά, με το ζόρι έχει να φάει. Την στιγμή που κι εγώ, ίσα που τα βγάζω πέρα με την δουλειά μου (για όσο θα την έχω κι αυτή) χωρίς να έχω κανένα οικονομικό στήριγμα από πουθενά. Το τελευταίο που θέλω, να δημιουργήσω μια οικογένεια που δεν θα είμαι άξιος να την συντηρήσω. Αν εγώ μουρλάθηκα οι άλλοι δεν φταίνε σε τίποτα...Με τι μυαλά θέλει μια κοπέλα να ανοίξει σπίτι στις μέρες μας; Με κορδελάκια και ροζ συννεφάκια; Και πώς γίνεται να ΜΗΝ ΕΝΝΟΕΙΣ Ο,ΤΙ ΛΕΣ όταν φαίνεσαι τόσο ντόμπρος άνθρωπος...?!?! Να πλάθεις μια πλασματική εικόνα για τον χαρακτήρα σου και στις προσωπικές σου σχέσεις να κάνεις στροφή 180 μοιρών;Πώς να την αντιμετωπίσω; Να αδιαφορήσω δεν μπορώ γιατί είμαστε ακόμη μια παρέα, αλλά μόλις της δίνω λίγη σημασία αρχίζει πάλι τα ίδια! Και από την άλλη δεν μπορώ να πω ότι δεν την νοιάζομαι, γιατί με την λύσσα που έχει για παιδί, είναι ικανή να πάει με όποιον (και ό,τι) βρει πρόθυμο... Δεν θέλω να πιστέψω ότι ειδικά στο θέμα παιδί, αντιδρά έτσι επειδή έγινε 30.Ζητάω κυρίως γυναικεία άποψη γιατί αντρικές συμβουλές από φιλαράκια κλπ έχω ακούσει μπόλικες και συνοψίζονταν στο: ΓΡΑΨ' ΤΗΝ ΝΑ ΤΕΛΕΙΩΝΟΥΜΕ. Όχι ότι αντρικές απόψεις δεν είναι ευπρόσδεκτες, αλλά αλήθεια θέλω να ακούσω μέσα από την ανωνυμία που μας δίνει αυτή η στήλη της LIFO κάποιες γυναικείες απόψεις.ΤΗΝΧ αν αντέξατε να διαβάσετε ως εδώ...! Καλό βράδυ!