13.9.2012 | 01:41
Οσο υπαρχει παγωτο...
"Το καλοκαιρι εφυγε,και δεν το πηρε η βροχη..Ο πρωτος ηλιος εσβησε,τον εκλειψες εσυ", λεει ενα αγαπημενο μου τραγουδι..Παει περασε κι αυτο,ηρθαν τα πρωτα συννεφα, αρχισαν τα σχολεια..Για μενα ξεκιναει μια χρονια αποχαιρετωντας την φοιτητικη ζωη,αλλα αντι να κοιταζω το μελλον αισιοδοξα,βουλιαξα στην απογοητευση..Χωρις τον καλοκαιρινο ηλιο,την καλη παρεα,την θαλασσα και τις παγωμενες μπυρες,η ανεργια μοιαζει πολυ πιο ασχημη απο οσο ειναι πραγματικα..Κι ετσι αναμεσα σε site κι εφημεριδες για δουλεια, αρχισε να με πιανει η "θλιψη του ανεργου"..Απλα αναρωτιεμαι τι προσοντα πρεπει να εχεις σημερα για να δουλεψεις σε σουπερ μαρκετ,σε μαγαζι με ρουχα,σε καφετερεια..Μαλλον πτυχιο στο σκαναρισμα τροφιμων,μεταπτυχιακο στο διπλωμα πουκαμισων και διδακτορικο στο χτυπιμα της φραπεδιας για να γινει πιο πικτο το αφρογαλο.. Ας μην εγκλωβιστουμε στην παγιδα της απογοητευσης,του αγχους και της στεναχωριας..Καποια στιγμη ολα θα μπουν στη θεση τους..Αλλωστε, "οσο υπαρχει παγωτο,ολα καλα θα πανε"..