ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Θυμήθηκα τις μέρες εκείνες, που αποφάσιζα να σταλάξουμε αίμα ο ένας στην ψυχή του άλλου, σαν αυτός λέει ο Ένας, που θα παραποιήσει ή και θα μεταποιήσει ή και θα διαμορφώσει τους άλλους, ρούχο παλιό καινούργιο να γίνει, όχι κανένας καιρός δεν είναι ενάντιος, όχι κανένας δεν μου υπαγορεύει πια τι θα γράψω και τι θα πω, τι θα γράψω και τι από αυτά θα καταλάβεις, καλέ μου φίλε, λάθεψες ή όχι δεν έχει πια σημασία, κουράστηκες ή όχι, ούτε κι αυτό, αν σε κορόιδεψα, αν με κορόιδεψα, αν έπαιξα και με σένα, αν απλώς μια μαριονέτα ήσουν κι εσύ στα χέρια τα δικά μου, με μιαν αποκλειστική διάθεση να στρώσω τα καινούργια μου σεντόνια, και να φύγω μακριά από εκεί που δεν χωρώ, αυτό μονάχα έχει σημασία, κι όμως το πασχίζω να χωρώ και να υπάρχω, όχι δεν είμαι πια ο ίδιος, θα σου δίνω αυτό που σου πρέπει, τη σταγόνα αίμα που αρμόζει κι εγώ θα ίπταμαι νηφάλιος, αρυτίδωτος, τον θάνατο δεν τον εφοβήθηκα, τους ανθρώπους φοβάμαι, όχι δεν ανέχομαι πια, δεν παίζω πια, θέλω ξεκάθαρους πια, ανοιχτούς λογαριασμούς, όχι άλλο ψέμα να αποκοιμίζω τους φόβους σου, όχι άλλο ψέμα να χαλιναγωγώ τα λάθη σου, όχι άλλο ψέμα να ταΐζω τις αυταπάτες σου, βάλε στην άκρη τις αυταπάτες των άλλων και ξεκίνα να θερίζεις τις δικές σου, μάγκα μου.