ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ξερω οτι ποναει να αποχωριζεσαι καποιον και ξερω οτι η αποξενωση των φιλων ειναι αναποφευκτη ειδικα στην μεταβαση απο το λυκειο στο πανεπιστημιο....ειμαι στα προθυρα του να χασω τον κολλητο μου και το χειροτερο ειναι οτι νιωθω ανυμπορη και οτι δεν μπορω να κανω κατι για να το εμποδισω....δεν θελω να τον χασω αλλα εχει αλλαξει...ξερω οτι δεν μπορω να κανω τιποτα, το εχω συνειδητοποιησει, ομως ακομη ελπιζω αν και δεν μπορω να βρω το θαρρος να του μιλησω....αλλωστε τις μονες φορες που μου δινεται η ευκαιρια ειναι χαρουμενος και γελαει...το βλεπω τοσο σπανια πια αυτο που δεν θελω να το χαλαω....ελπιζω τουλαχιστον να επωφεληθει απο τη απωλεια μου και να καταφερει να βρει αθτο που ψαχνει τοσο καιρο....αυτο που θα τον κανει πραγματικα και αμιγως ευτυχισμενο...μου λειπειο Θεμης που ηξερα...καιρο τωρα...θα μου λειψει πολυ...