20.9.2012 | 22:35
Ο τελικός απολογισμός περί έρωτα!!
''..Τυπικά, δεν είπα ποτέ ότι δεν πιστεύω στον έρωτα. Πιστεύω ότι γίνεται να μαγευτείς με κάποιον και να τον θαυμάζεις μέσα-έξω, είναι υπέροχο, ειδικά αν το αξίζει. Αν θέλετε να το πούμε έρωτα, ας το πούμε – όμως έχετε την τάση να δίνετε σ’ αυτό μυθικές διαστάσεις επειδή το μυαλό σας έχει γίνει κιμάς/ναι-νια από τον βομβαρδισμό που έχει εξυψώσει κάτι εντελώς κοινό σε κάτι που αγγίζει το Θεό. Ξέρετε, δεν είναι κάτι σπουδαίο να ερωτευτείς – μόνος σου το παθαίνεις, μόνο σου το ξεπαθαίνεις, και για τους υπόλοιπους έχει όση αξία έχει και η δυσπεψία σας. Δεν μετατρέπεστε σε υπερήρωες, δεν γίνεστε λαμπεροί σούπερσταρ, δεν γίνεστε ποιητικοί, δεν λάμπετε (το λένε οι φίλοι σας για να σταματήσετε να περιαυτολογείτε), το αποτέλεσμα είναι περίπου ίδιο με τη συμπεριφορά ενός κοκάκια: νομίζει ότι είναι ακαταμάχητος και ενδιαφέρων, είναι ενοχλητικός και φωνακλάς.Παραδεχτείτε το, αυτό που σας κάνει να πετάτε είναι το πώς βλέπετε τον εαυτό σας μέσα από τα μάτια του άλλου. Με πήρε τηλέφωνο, άρα αξίζω, με ερωτεύτηκε κι αυτός/αυτή, άρα υπάρχω.Και από τη χαρά σας που κάποιος φαίνεται να θεωρεί ότι είσαστε τόσο καταπληκτικοί όσο σας λέει και η μαμά τόσα χρόνια, μετά από λίγο τον αφήνετε να καταπατάει τα όριά σας, ακόμα και να φέρεται άσχημα και να σας περιφρονεί, μόνο για την ανάμνηση της αυτοεπιβεβαίωσης. Και μετά μου λέτε: με έχει κάνει κουρέλι, αλλά έχω ερωτευτεί. Ε, ΤΟΤΕ είναι που θέλω να πάρω ωμά ψάρια και να σας αρχίσω στις σφαλιάρες.''Στήλη: Α, μπα;Λένα Φουσιτζή