ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Έχω ξαναπέσει σε κατάθλιψη...έχω παλέψει με αυτό το βούρκο και έχω ξαναβγεί στην επιφάνεια και έχω καταφέρει να ανασάνω...Αυτή τη φορά πονάω πιο πολύ...έχω φτάσει σε σημείο να νομίζω ότι αρχίζω να τρελαίνομαι!,να περπατάω στο δρόμο με σκυμμένο κεφάλι και να κλαίω ανάμεσα στους περαστικούς!Δεν έχω την δύναμη να σηκωθώ!Λείπει αυτό το χέρι και το χαμόγελο που θα μου έδινε δύναμη ίσως...όλα είναι τόσο κενά και μάτ;αια...Δεν είχα φανταστεί τη ζωή μετά τις σπουδές έτσι!Ένα άτομο άχρηστο και δυστυχισμένο σαν να έχει γεράσει...