ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
12.10.2012 | 20:36

Κατ' αρχάς.....

....να ξεκαθαρίσω ότι δεν υποστηρίζω με κανένα τρόπο και για κανένα λόγο τη Χ.Α. Είμαι απόλυτα αντίθετη με την ιδεολογία της και καταδικάζω όσο δεν πάει τις τακτικές που χρησιμοποιεί. Επίσης, να πω ότι δεν έχω κανένα πρόβλημα με τους ομοφυλόφιλους. Έχω φίλους ομοφυλόφιλους και είναι και γαμώ τα παιδιά.Ωστόσο, πιστεύω ότι υπάρχουν κάποια θέματα τα οποία δεν είναι καλό να αγγίζουμε. Με τη συγκεκριμένη παράσταση που ανέβηκε, το δικό μου δικαίωμα να πιστεύω σε όποια θρησκεία θέλω και να την ασκώ δεν θίχτηκε άμεσα. Δεν ήρθε κανένας π.χ. να με εμποδίσει να πάω εκκλησία ή να μου απαγορεύσει να πιστεύω στο Χριστό. Επομένως, το συνταγματικό μου δικαίωμα θεωρητικά δεν έχει προσβληθεί σε κάποιο επίπεδο. Από την άλλη, και πάλι στηριζόμενοι στο Σύνταγμα, ο κάθε καλλιτέχνης έχει το απόλυτο δικαίωμα να εκφραστεί όπως θέλει περνώντας το μήνυμα που έχει στο μυαλό του κάθε φορά. Και το κράτος είναι υποχρεωμένο φυσικά να υποστηρίζει τέτοιες προσπάθειες. Το θέμα, όμως, είναι, και μιλάω καθαρά προσωπικά, ότι για μένα το να έρχεται κάποιος να δίνει μια άλλη εικόνα του Χριστού -όποια και να είναι αυτή, είτε ομοφυλόφιλο τον παρουσιάζει είτε οτιδήποτε άλλο- θίγει το προσωπικό μου αίσθημα με το οποίο αντιλαμβάνομαι την πίστη. Δεν ξέρω αν μπορώ να το περιγράψω κάπως καλύτερα...Είναι δηλαδή κάτι το οποίο δεν μπορώ να το αντέξω, είναι κάτι τελείως ξένο και δεν μπορώ να το συλλάβω καν. Δεν μπορώ να συλλάβω καν το μήνυμα που θέλει να περάσει ο συγγραφέας του έργου. Και δεν νομίζω πια ότι είμαι τόσο χαζή ώστε να μην μπορώ να το αντιληφθώ. Δεν σημαίνει φυσικά ότι θα πάω απ' έξω από το θέατρο να τα σπάσω και να εμποδίσω την παράσταση. Απλά δεν θα πάω να δω το έργο. Αυτό που θέλω να πω είναι ότι όλα τα πράγματα είναι υποκειμενικά: για κάποιον που δεν πιστεύει ίσως με τον τρόπο που πιστεύει κάποιος άλλος η παράσταση αυτή δεν είναι προσβλητική. Εμένα με προσβάλλει γιατί θίγει κάτι προσωπικό, κάτι βαθύ, κάτι το οποίο μέσα μου είναι ιερό έτσι όπως το έχω κατατάξει εγώ. Και ένα γενικότερο σχόλιο: Δεν πιστεύω πως ο ρόλος του καλλιτέχνη, της τέχνης γενικότερα, είναι να σοκάρει και να προκαλεί, απλά για να σοκάρει και για να προκαλέσει. Φυσικά και περιμένουμε από αυτήν να πηγαίνει κόντρα στην εποχή της, κόντρα στο κατεστημένο και προτεραιότητά της είναι να ξυπνάει τον κόσμο από την αποχαύνωση της κοινωνίας, των πολιτικών κλπ. Άλλο αυτό όμως κι άλλο το να στηρίζεται στην ελευθερία της έκφρασης με σκοπό μόνο να προκαλέσει ντόρο χωρίς να αποβλέπει σε κάτι ουσιαστικότερο. Τη γνώμη μου λέω, απλά.....
 
 
 
 
Scroll to top icon