ζητάμε και οι δύο πραγματικά τον Έρωτα...άσε το mail σου και ποιος ξέρει....τα βέλη του...πάνε παντού. . .
21.10.2012 | 02:01
ακομα ενα βραδυ...
που προσπαθωντας να κοιμηθω σκεφτομαι ποσο αισθητη γινεται η απουσια του συναισθηματος απ τη ζωη μου.Διψαω να ερωτευτω,να νιωσω το πιο ομορφο πραγμα στη ζωη!Βαρεθηκα να ναι η πλειοψηφια των νεων αγοριων-κοριτσιων ρηχη και πεζη μεχρι αηδιας!Βαρεθηκα ν'ακουω οτι δεν ειμαι ετοιμος για σχεση,απλα θα περασουμε καλα.Βαρεθηκα να προσπαθω να πεισω τον εαυτο μου να περασει καλα κ να παψει να λειτουργει συναισθηματικα.Απλα δε μπορω.Ειμαι συναισθηματικη,συμφωνοι.Δινω απειρες ευκαιριες κ ειμαι πολυ υπομονετικη.Απλα σιχαθηκα να παιζω το μαλακα πια.Το οτι δε μιλαω,δε με κανει ηλιθια,απλα ανεκτικη.Τις προαλλες μια τυπισσα που γουσταρε τον ιδιο τυπο με μενα,που τοσους μηνες εκανα υπομονη κ πατουσα σε λεπτες ισορροπιες για παρτη του κ ολα πηγαιναν ψιλοκαλα ,επειδη τη χαλασε που προτιμουσε εμενα διεδωσε πουστιες κ φημες η αχαρακτηριστη.Ουτε να τη βρισω δε γουσταρω,πραγματικα.Κ ετσι κατεστρεψε τη σχεση μας μ αποτελεσμα να χαλασει τα παντα.Μισησα το οτι ενα σκουληκι βγηκε απο πανω ενω ενα χρονο εκανα τα παντα για τον τυπο αυτο.Δεν ηταν ερωτας ομως.Σιγουρα οχι.Μου τη δινει να μου επιβαλλεται να μεινω μονη,γιατι απλα δεν υπαρχει αλλη επιλογη.Ειμαι 21 κ θελω να ζησω κατι δυνατο,παθιασμενο!Το χω μεγαλη αναγκη!Διαρκως περιμενω κατι που ποτε δε μου κανει τη χαρη να ρθω.Εχω πει απειρες φορες πως προτικω να με λενε ασχημη παρα να θελει απλα ο ταδε να με πηδηξει.Λυπαμαι αλλα ψαχνω το κατι παραπανω,θελω ποιοτητα στη ζωη μου οχι απλα να "περναω καλα".Δε με γεμιζει αυτο,ισα ισα.Προτιμω τη μοναξια απ τις ξεπετες.Με κουραζει η απογοητευση απ τα παντα ,ψαχνω να βρω το χαμενο μου ενδιαφερον να συνεχισω τη σχολη κ θελω κ μια σχεση της προκοπης.Το θελω τοσο πολυ!Δε μπορω αλλο να χω τα συναισθηματα μου σε αδρανεια,κουραστηκα!Καθε μερα περιμενω κατι που δεν ερχεται ποτε,κοιμαμαι νωρις για να ξεχνιεμαι,να μη σκεφτομαι.Πρισφατα εζησα κατι ασχημο,ειχε σχεση με την υγεια μου οποτε κ μου δοθηκε η ευκαιρια να σκεφτω πολλα.Με πονεσε το γεγονος οτι αν παθαινα κατι πιο σοβαρο δε θα χα ζησει την ερωτικη αγαπη,παρολα αυτα ειχα την οικογενεια μου κ μια υπεροχη κολλητη!Απλα,ευτυχως η δυστυχως αυτη η αγαπη δεν καλυπτει το κενο της ερωτικης αγαπης.Κι αυτο το κενο μ'ακολουθει συνεχεια κ παντου μεχρι να βρεθει καποιος καταλληλος που θα ενεργοποιησει κ παλι τα παγωμενα μου συναισθηματα με γνωατα βεβαια αποτελεσματα...
1