ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Μου ζήτησες να χωρίσουμε..Δεν υπάρχει κάτι άλλο,τα είπαμε ολα είπες ξανά και ξανά.Δε λέω μωράκι μου.. ότι επαναλαμβάνεται σίγουρα δεν είναι τυχαίο.Όπως όσες φορές λέω μέσα μου ξανά και ξανά πως θα γυρίσεις..Είναι αυτές οι στιγμές που πνίγεσαι από ανασφάλειες.Και εγώ εκεί σύγχρονη Πηνελόπη.Δεν υπάρχουν όμως μνηστήρες.Μόνο γιατί ,αυτά τα φρικτά φαντάσματα.Εσύ νιώθεις πως δε σε καταλαβαίνω,εγώ νιωθω προδοσία.Ότι δε λύνετε κόβετε είπες.Εγώ στο έμαθα.Πολλά μου είπες ,που εγώ στα έμαθα.Είναι αυτό που λένε οι σοφότεροι,πως κερδίζει ο πρωτάρης.Κέρδισες.Με λύγισες.Με άδειασες.Θες να βρεις τον εαυτό σου λες.Σε ξέρω.Είναι ο χρόνος που δίνεις κάθε φορά που δειλιάζεις, στο ένα που είμαστε εμείς, και μένεις στο μισό σου.Και εγώ το πάθαινα μαζί σου αγάπη μου αλλα την λέξη χωρίζω ποτε δε τη σκεφτηκα.Φύγε λοιπον,προχωρα να βρεις τον εαυτο σου οπως λες..ΚΑΙ ΞΕΡΕΙΣ.Οταν τον βρεις μεσα σου θα δεις κ μενα..Ετσι ειναι..Ο χρονος ομως δεν αναπληρωνεται.Γιατι εγω το σημερα σου ελεγα να ζησουμε..Το τωρα.Βλακα.Φυγε βλάκα.Αγαπιομασταν.