________________
1.

Α, μπα μου σε εκτιμώ πολύ και αλήθεια νομίζω ότι μέσα από τις ιστορίες-ερωτήσεις όλων αυτών των ανθρώπων και τις απαντήσεις σου με έχεις βοηθήσει να εξελιχθώ και να δω τα πράγματα με άλλο μάτι. Θέλω να ρωτήσω κάτι για μένα που ίσως να μην μπορώ να το διατυπώσω με πολλή σαφήνεια. Είμαι 23 χρονών. Σχέσεις σοβαρές δεν έχω κάνει αλλά μέσα από όσα έχω ζήσει νιώθω ότι ανακαλύπτω σιγά σιγά τν εαυτό μου και από τη μία φοβάμαι από την άλλη εκπλήσσομαι. Φεύγω μόνιμα από την πόλη μου σε λίγο καιρό. Γνώρισα κάποιον με τον οποίο ξεκίνησα και εγώ πολύ χαλαρά και με σκοπό να περάσω καλά μεχρι να φύγω. Κουταμάρα μου αλλά δεν προνόησα ότι μπορεί να κολλήσω πιο πολύ. Το θέμα είναι ότι θες επειδή με περνάει 10 χρόνια, θες επειδή είναι σε ιδιαίτερη συναισθηματική φάση, θες επειδή φεύγω την έχω δει αλλιώς, αλλά αυτός όχι. Όταν είμαστε μαζί θα περάσουμε πολύ όμορφα αλλά ας πούμε ΄μπορεί να μην σηκώνει τα τηλέφωνα, ή να μην απαντάει στα μηνύματα και βασικά μου έχει πει εμμέσως πλην σαφώς ότι δεν είμαι και πρώτη προτεραιοτητα στη ζωή του, πιθανότατα για τους παραπάνω λόγους ή επειδή δεν ταιριάζουμε , δεν έχει ενθουσιαστεί... Το ερώτημά μου είναι ότι αν δεν έφευγα θα αναρωτιόμουνα αν πρέπει να τον διεκδικήσω, αν πρέπει να το αφήσω, αν πρέπει να το παλέψω και ότι δεν ξέρω πως χτίζονται οι σχέσεις, πόσο χρόνο θέλει και πότε σπαταλάς τζάμπα ενέργεια, πότε αξίζει τον κόπο να το παλεύεις, πότε όχι. Επίσης φοβάμαι το ότι είμαι καλομαθημένη και έχω μάθει να μου έρχονται όλα στο πιάτο με έχει κάνει να μην ξέρω να διεκδικώ και την παραμικρή προσπάθεια να τη φοβάμαι ως σπατάλη ενέργειας. Ξέρω ότι μέχρι να μου απαντήσεις θα έχω φύγει, θα έχει τελειώσει και αυτή η ιστορία αλλά θέλω να βγάλω κάποια συμπεράσματα για μένα μέσα από αυτό. Σε ευχαριστώ- what the funk

Κάνεις μια τεράστια εισαγωγή και μας λες ένα σωρό λεπτομέρειες πιστεύοντας ότι είναι απαραίτητες για να καταλάβουμε τις περιστάσεις της συγκεκριμένες ιστορίας, ενώ αυτό που ρωτάς είναι η πιο συνηθισμένη ερώτηση στο 'Α μπα': «αφού εγώ τον θέλω, αυτός γιατί δε με θέλει».

Το συμπέρασμα που πρέπει να βγάλεις είναι ότι έφαγες μια χλιαρή, ήπια χυλόπιτα, και να χαίρεσαι που δεν ήταν καυτή και που δεν σου την έτριψε στα μούτρα. Όχι, δε μπορούσες να κάνεις τίποτα, και δε μπορούσες να το «παλέψεις». Δεν μπορείς να κάνεις το οτιδήποτε για να πείσεις τον άλλον να μην αισθάνεται ψιλοαδιάφορα απέναντί σου – μπορείς να επιμένεις και να σε ανεχτεί για λίγο ακόμα, ή μπορείς να παραμείνεις στο φόντο γιατί βαριέται ή φοβάται να σε αντιμετωπίσει στα ίσια.

Μπορείς να αλλάξεις τη δυναμική αν ξεκινήσεις τα παιχνίδια εξουσίας, αλλά αυτά τα παιχνίδια για να πετύχουν πρέπει και οι δύο να είναι ψιλοαδιάφοροι απέναντι στον άλλον και να τους χαρακτηρίζει εφηβικός εγωισμός, το αποτέλεσμα πάντως δεν θα είναι 'σχέση'.

Αν θέλεις να βγάλεις ένα χρήσιμο συμπέρασμα από την ιστορία, εξέτασε αν «κόλλησες τόσο πολύ» επειδή ένιωσες την αδιαφορία. Ξέρεις, αυτό είναι το πιο πιθανό.

________________
2.

Αγαπητή Α,μπα βλέπεις suits?αν ναι ποια η γνώμη σου? Αν όχι δες ενα επεισόδιο πλιιιζζ!!- Donna

Έβλεπα για καιρό, μετά άρχισα να μπερδεύομαι με τις περίπλοκες ίντριγκες και το άφησα. Είμαι από αυτούς που ψυθιρίζουν στο σινεμά «γιατί τον σκότωσαν αυτό; Δεν ήταν από τους καλούς; Αααα, από τους κακούς ήταν;»

________________
3.

Με αφορμή την ερώτηση 1. στις 09/01/14, εγώ έχω απωθημένο ένα ταξίδι στη Νέα Υόρκη. Αρχικά δε το κανα γιατί ήμουν μικρή, έπειτα γιατί ήμουν άφραγκη και τώρα γιατί δεν υπάρχει κανένας να έρθει μαζί μου. Κανείς δε δουλεύει απο τους φίλους μου, οι περισσότεροι σπουδάζουν. Το ξέρω ότι άνθρωποι, συμπολίτες μας, δεν έχουν να φάνε και τα πράγματα είναι δύσκολα. Ένα ταξίδι στην Αμερική είναι πολυτέλεια ναι, αλλά δουλεύω και μπορεί να μη μου περισσεύουν άμα το οργανώσω όμως θα το καταφέρω. Η αδερφή μου μου λέει ότι τα έξοδα είναι πολλά και ότι είναι επικίνδυνο να πάω μόνη μου. Αλλά άμα περιμένω να ανακάμψουμε οικονομικά και να βρουν οι άλλοι δουλειά και θέληση να πάμε, νομίζω θα περιμένω πολύ καιρό. Άσε που μέχρι τότε μπορεί να έχω άλλες υποχρεώσεις. Εσένα, που ζεις κιόλας εκεί, πως σου φαίνεται σαν ιδέα, το να έρθω το καλοκαίρι μόνη μου;
Ευχαριστώ- μπάμια

Δεν είναι καθόλου επικίνδυνο το Μανχάταν αν έχεις ζήσει σε πόλη και διαθέτεις κοινή λογική, και είναι μέρος που σίγουρα μπορείς να απολαύσεις και μόνη σου. Σε ποια δεκαετία ζει η αδερφή σου;

________________
4.

Σε μια ερώτηση που σου έκαναν τις προάλλες για τις τελευταίες σκέψεις σου αν ήσουν στο πορτ μπαγκάζ ενός δολοφόνου, είπες, μεταξύ άλλων, ότι θα σκεφτόσουν αν έζησες γεμάτη ζωή και ότι πιστεύεις ότι γενικά ναι, δεν χαζολόγησες. Από την άλλη, υπογράφεις τη στήλη για την τηλεόραση. Πως συνδυάζονται αυτά τα δύο;- Damtiridim Tyropites

Πιστεύεις ότι για να έχεις στήλη για την τηλεόραση χρειάζεται να βλέπεις τηλεόραση από το πρωί ως το βράδυ;
Διαβάζω το πρόγραμμα, ενημερώνομαι για τις νέες σειρές, τις γράφω, τις βλέπω συγκεκριμένες ώρες της ημέρας, και αν μου αρέσουν, γράφω κάτι γι' αυτές. Στην πραγματικότητα χρειάζομαι λιγότερο χρόνο από όσο ξοδεύεις εσύ στο Facebook.

________________
5.

Όταν ξαπλώνω να κοιμηθώ στο πλάι, νιώθω σαν κάποιος να μου πιέζει με σχετική δύναμη το κεφάλι στο μαξιλάρι και μετά από λίγο νιώθω σα να έχει πάει όλο το αίμα στη μεριά στου εγκεφάλου που βρίσκεται προς τα κάτω. Με αποτέλεσμα να νιώθω πολύ άβολα εκεί και να πρέπει να αλλάξω πλευρό. Το οποίο δε βολεύει καθόλου στο spooning, γιατί ακόμα κι αν το υπομείνω και αποκοιμηθώ, ξυπνάω μετά από κανα τρίωρο με μουδιασμένη όλη την πλευρά του κεφαλιού που ακουμπά στο μαξιλάρι. Το παθαίνει κανένας άλλος αυτό; Σε δυο γιατρούς που το είπα με κοίταζαν περίεργα...- Μυαλό κουκούτσι

Κάποτε κάποιος μου είχε πει ότι πίστευε ότι η γλώσσα του δε χωράει καλά στο στόμα του και δεν ξέρει πού να την βάλει. Θα κάνατε καλή παρέα (αλλά θα έπρεπε να κοιμόσαστε οπωσδήποτε σε ξεχωριστά κρεβάτια).

________________
6.

Τι γνώμη έχεις για τα σχολικά reunion; Έχεις πάει/ θα πήγαινες;- Fresh Prince

Ένας από τους πιο συνηθισμένους εφιάλτες που βλέπω είναι ότι ξαφνικά δεν ισχύει το απολυτήριο σχολείου, άρα ούτε το πτυχίο μου, και πρέπει να ξανακάνω την τρίτη Λυκείου, εγώ σιχαίνομαι, φρικάρω και απελπίζομαι από τον πανικό (το είδος του πανικού που μόνο στους εφιάλτες υπάρχει), αρχίζω να αργώ, να χάνω μέρες, και κινδυνεύω να κοπώ από απουσίες, που σημαίνει ότι πρέπει να την ξανακάνω την επόμενη χρονιά. Πάνω στην απελπισία μου λέω «αφού έχω το χαρτί! κάπου το έχω! Θα το έχει και το σχολείο στα αρχεία του! θυμάμαι ότι το τελείωσα!» και κάπου εκεί ξυπνάω.

Οπότε όπως καταλαβαίνεις, η απάντηση είναι «όχι».

________________
7.

Α μπα, θα ήθελα τη γνώμη σου για κατι. Ειμαι 31 και εγκυος. Ολα πολύ καλα, ερωτευμενη με ικανοποιητικη δουλεια, γενικα κανενα παραπονο. Φοβαμαι παρα πολυ τα απωθημενα στη ζωη και γενικα παντα προσπαθουσα να κανω οσα ονειρευομαι για να εχω οσο το δυνατόν λιγότερα. Το μεγαλύτερο μου παθος στη ζωη ειναι τα ταξίδια. Εχω κανει παρα πολλα αλλα ακομα δεν ειμαι ευχαριστημενη (αν και για να ειμαι ειλικρινής δεν ξερω αν θα ειμαι ποτε!). Ο φίλος μου έχει γυρισει ολο τον κοσμο παρα πολλες φορές (δυο χρονια ταξιδευε) και εχει απιστευτες εμπειριες τις οποίες ζηλευω. Τωρα με το μωρακι ολα θα αλλαξουν και φοβαμαι οτι θα μου μεινουν απωθημενα. Ζηλευω πολυ που εχει παει παντου και νιωθω μειονεκτικα απεναντι του (σ'αυτο το θέμα). Ο φίλος μου υποσχεθηκε οτι θα δούμε τον κοσμο μαζι με το μωρακι, αλλα δεν ειναι το ιδιο. Δεν είναι οτι δεν το θέλω αλλα δε νοικιαζεις μηχανη να γυρισεις τη Βολιβία ταξιδευοντασ με ενα μωρακι... Πως μπορω να ζηλευω λιγότερο? - On the road

Το ξέρεις ότι τα μωράκια δε μένουν για πάντα μωράκια ε; Σιγά σιγά μεγαλώνουν (μερικοί λένε ότι μεγαλώνουν πολύ γρήγορα).

Το γεγονός ότι ζηλεύεις πολύ και μάλιστα για κάτι τόσο ανόητο με κάνει να πιστεύω ότι το θέμα σου δεν είναι τα ταξίδια, φυσικά, αλλά το ότι δεν είσαι με τίποτα ευχαριστημένη. Δική σου υπόθεση είναι αν θα έχεις απωθημένα ή όχι, και λίγο έχει να κάνει με το αν εκπληρώνεις τους στόχους που έχεις ή όχι. Όλοι, αν θέλουμε, μπορούμε να δημιουργήσουμε ένα σωρό απωθημένα στη ζωή. Ωραίοι είναι οι στόχοι, αλλά η μαεστρία στη ζωή είναι, μεταξύ άλλων, να κολυμπάς στο ποτάμι της επιλέγοντας τα καθαρά και δροσερά νερά, αποφεύγοντας τις πέτρες και τους βούρκους, και πηγαίνοντας ανάποδα μόνο όταν έχεις αρκετές δυνάμεις για να τα κατάφέρεις.