Ιδρυτική διακήρυξη της Συνέλευσης Βάσης Εργαζομένων Οδηγών
Δικύκλων (Δεκέμβρης 2006).
Εμείς που δουλεύουμε με μηχανάκι έχουμε συνείδηση της εκμετάλλευσης που υφιστάμεθα στις δουλειές.
Έχουμε συνείδηση ότι η εκμετάλλευση σε βάρος μας δεν οφείλεται στην ¨κακή τύχη μας.
Αλλά στο γεγονός πως είμαστε εργάτες, όπως ακριβώς εκατομμύρια άλλοι και άλλες σ᾽ αυτήν, την πόλη, σ᾽ αυτήν την χώρα, σ᾽αυτόν τον κόσμο.
Έχουμε συνείδηση κι αυτού ακόμα, που είναι το πιο σημαντικό: πως όσο σαν εργάτες μένουμε ο καθένας μόνος του, χωρίς διαρκή αλληλεγγύη, χωρίς αμοιβαία εμπιστοσύνη, χωρίς κοινούς δυναμικούς αγώνες και διεκδικήσεις, η σε βάρος μας εκμετάλλευση θα γίνεται όλο και πιο βαριά, όλο και πιο σκληρή.
Κανείς δεν μας χαρίζει τίποτα, κανείς δεν χάρισε ποτέ τίποτα στην τάξη μας.
Κανείς δεν λυπάται όσους συμπεριφέρονται σαν ηττημένοι πριν καν δώσουν τις μάχες τους.
Σ᾽έναν κόσμο που η ανισότητα είναι νόμος, σ᾽έναν κόσμο που οι αληθινοί του πλούτου, οι εργάτες και οι εργάτριες, δικαιούνται μόνο να απολαμβάνουν την φτώχεια τους, οι εργατικές οργανώσεις χωρίς ενδιάμεσους, γραφειοκράτες και ιεραρχίες, είναι ο δρόμος της αξιοπρέπειας.
Είναι ο μόνος δρόμος για έμας που δουλεύουμε με μηχανάκι είναι ο μόνος δρόμος για όλους τους εργάτες του κόσμου.
Δεν θέλουμε άλλο να ανταλάσουμε τη ζωή μας με μια αμφίβολη επιβίωση.
Δεν θέλουμε άλλο να καταπίνουμε τα δίκια μας. Δεν θέλουμε άλλο να σωπαίνουμε και να υπομένουμε.
Γι᾽αυτό δημιουργούμε σωματείο το οποίο θα καλύπτει όλους όσους και όσες δουλεύουν με μηχανάκι στην Αθήνα και στον Πειραιά
.
Η απόλυση του προέδρου του ΣΒΕΟΔ.
"Στις 12-10-2010 απολύθηκε από την ACS courier ο αγωνιζόμενος συνδικαλιστής και πρόεδρος του ΣΒΕΟ∆ , Αντρέας Γιαννάκης . Ο Αντρέας είχε απολυθεί άλλη μια φορά το 2007. Το δικαστήριο τον δικαίωσε για την παράνομη απόλυσή του και έτσι τον Μάη του 2009 η ACS αναγκάστηκε να τον επαναπροσλάβει δίνοντας του μισθούς και ένσημα για 22 μήνες . Η έντονη συνδικαλιστική του δράση τα τελευταία χρόνια , μιας και είναι από τα ιδρυτικά μέλη του ΣΒΕΟ∆ , τον έκανε στόχο των αφεντικών . Από την πρώτη μέρα της επαναπρόσληψης η ACS σχεδίαζε πως θα τον ξεφορτωθεί το γρηγορότερο γι ’ αυτό του άλλαξε τμήμα και ωράριο και τον τοποθέτησε υπό την στενή επιτήρηση δικών της ανθρώπων . Το καλοκαίρι του 2009, η ACS επέβαλε με απειλή απόλυσης το PDA στους οδηγούς δικύκλων και αυτοκινήτων . Αρχικά , κάποιοι συνάδελφοι στην μητρική ACS αντισταθήκαν στην χρήση του μηχανήμ ατος , αλλά η εταιρεία τους εκβίασε με απόλυση και έκαναν πίσω όλοι , πλην του Αντρέα . Ο συνάδελφος συνέχισε να αντιδρά σε αυτήν την επιβολή , ενώ το ΣΒΕΟ∆ ήταν δίπλα του στηρίζοντάς τον και διεκδικώντας την κατάργησή του . Στη συνέχεια η ACS προσέφυγε στην « επιτροπή του άρθρου 15», για να άρει την συνδικαλιστική του ασυλία με πρόφαση την άρνηση εργασίας , παρόλο που ο συνάδελφος έκανε τον ίδιο αριθμό παραδόσεων / παραλαβών με τους υπόλοιπους εργαζόμενους . Η απόφαση της επιτροπής ήταν υπέρ της άρσης της συνδικαλιστικής ασυλίας , με 2 ψήφους υπέρ και ένα κατά από τον εκπρόσωπο της γσεε , μ ε απόψεις κοντινές στις δικές μας . Βασίστηκε σε νόμ ο του ΠΑΣΟΚ για το διευθυντικό δικαίωμα . 3 Ανακοινώθηκε λίγες μέρες μετά την καταγγελία του συνάδελφου για την κατάσταση των δικύκλων και τα μέτρα ασφαλείας στην αρμόδια υπηρεσία (ΚΕΠΕΚ : Κέντρο Πρόληψης Επαγγελματικού Κινδύνου ). Η αρνητική για το σωματείο απόφαση έλυσε τα χέρια της ACS, που κατάφερε να τον απολύσει μετά από 22 εξώδικα και μηνύσεις με διάφορα προσχήματα . Από την αρχή της επιβολής του PDA το ΣΒΕΟ∆ ενημέρωσε άμεσα τους εργαζόμενους για την εντατικοποίηση της παραγωγής , τους κινδύνους στην υγεία τους , λόγω της ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας , αλλά και για τα προσωπικά τους δεδομένα αφού παρακολουθούνται κάθε στιγμή μ έσω δορυφορικού συστήματος GPS. Απέναντι σε όλα αυτά , τουλάχιστον αδιάφορη ήταν η στάση του ∆Σ του σωματείου εργαζομένων ACS. Μόνο μετά από δικές μας πιέσεις , ζήτησε απρόθυμα επίδομα 50 ευρώ και απενεργοποίηση του GPS, ενώ το θέμα του PDA δεν έχει τεθεί να συζητηθεί σοβαρά σε συνέλευση του επιχειρησιακού σωματείου της ACS. Οι εταιρείες διανο μών – όπως και κάθε επιχείρηση -, ενδιαφέρονται μόνο για τις αυξήσεις των κερδών τους . Γεγονός που αποτυπώνεται στις επενδύσεις τους σε εξοπλισμούς παρακολουθήσεως και ασφάλειας (κάμερες παντού, PDA) ενώ αδιαφορούν παντελώς για τα ουσιώδη : ικανοποιητική μισθοδοσία , καινούρια μηχανάκια , ΜΑΠ - Μέσα Ατομικής Προστασίας : κράνος , μπότες , γάντια , μπουφάν -. Ενδεικτικά ένα PDA κοστίζει από 1000 έως 1800 ευρώ , όσο περίπου ένα καινούριο μηχανάκι." (από το περιοδικό Reladi, όργανο του ΣΒΕΟΔ).
σχόλια