Μια γυναίκα που λέγεται Στέλλα, μου μίλησε σχετικά με την περιπέτειά της με το Ελληνικό Δημόσιο, όπου για δέκα χρόνια ήταν καταχωρημένη ως αλλοδαπή κρατούμενη - χωρίς στην πραγματικότητα να είναι.
Δεν επινόησα τίποτα. Τα στοιχεία της μας είναι γνωστά.
10 χρόνια κρατούμενος
Πρωτοήρθα στην Ελλάδα το 2004. Είμαι από αυτούς που πιστεύουν ότι μπορείς να ζεις σε όποια χώρα του κόσμου θες. Αρκεί να ακολουθείς τους κανόνες και τους νόμους της χώρας. Για αυτή τη νομιμότητα έχει να κάνει και η μικρή μου ιστορία που θα διηγηθώ.
Όλα αυτά τα δέκα χρόνια που είμαι εδώ -για να μην σε μπερδέψω είμαι Κύπρια, σχεδόν Ελληνίδα δηλαδή- έκανα όλα όσα χρειάζονταν, πήγα στην εφορία, έβγαλα ΑΦΜ, νοίκιασα σπίτι με συμβόλαιο, έβγαλα ΙΚΑ, ΑΜΚΑ, γράφτηκα στον ΟΑΕΔ, πήρα κλειδάριθμο, «κόλλησα» ένσημα, έκανα φορολογικές δηλώσεις, έβγαλα κάρτα Ευρωπαίου Πολίτη για να είμαι νόμιμος κάτοικος της χώρας. Επισκέφθηκα δηλαδή τις Ελληνικές εφορίες και τις σχετικές δημόσιες υπηρεσίες ουκ ολίγες φορές. Για να είμαι νόμιμη στη χώρα. Και όμως πλανώμαι πλάνην οικτράν.
Το χαρτί που πήρα από την εφορία το 2004 με τον αριθμό ΑΦΜ, στο είδος ταυτότητας γράφει κατά γράμμα και με κεφαλαία: «ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΑΛΛΟΔΑΠΟΥ ΚΡ». Αυτό το «ΚΡ» στο τέλος, δεν σου κρύβω, δεν ήξερα ακριβώς τι σημαίνει. Θεώρησα ότι μάλλον θα σημαίνει ΚύπΡος και ότι πρόκειται για συμφωνία μεταξύ της Κύπρου και της Μητέρας Πατρίδας Ελλάδας. Ναι μεν δυστυχώς είμαστε για το κράτος αλλοδαποί, αλλά στο κάτω-κάτω μοιραζόμαστε το ίδιο έθνος, το Ελληνικό. Ούτε στους χειρότερους εφιάλτες μου δεν θα μπορούσα να φανταστώ τι σημαίνει το συγκεκριμένο «ΚΡ».
Σημαίνει ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΟΣ. Ναι. Κρατούμενος. Αυτός που κρατείται από τις αστυνομικές αρχές. Ο φυλακισμένος. Και το ανακάλυψα μόνη μου τυχαία, χαζεύοντας στο «taxisnet» τα στοιχεία φυσικού προσώπου. Μπορώ με ντοκουμέντα να σε διαβεβαιώσω ότι δεν έχω ποινικό μητρώο και δεν έχω περάσει ούτε μια μέρα ως κρατούμενη.
Για δέκα ολόκληρα χρόνια για το Ελληνικό κράτος ήμουν κρατούμενη. Μια κρατούμενη που κυκλοφορούσε ελεύθερη, σπούδαζε, δούλευε, ταξίδευε, ζούσε. Ελεύθερη «κρατούμενη».
Κανένας από τους δεκάδες δημόσιους υπαλλήλους στις αρμόδιες υπηρεσίες που είχα την τύχη να γνωρίσω δεν διασταύρωσε ποτέ τα στοιχεία μου, δεν εντόπισε ποτέ το λάθος. Όταν πήγα στην εφορία να διορθώσω το λάθος τους -έχω και το ονοματεπώνυμο του υπαλλήλου που έκανε το λάθος- φυσικά άκουσα από την προϊσταμένη: «Οι υπάλληλοι μας αποκλείεται να έκαναν αυτό το λάθος».
Ναι, μόνη μου το έκανα επίτηδες. Για να δω μέχρι που μπορεί να φτάσει η ανοργανωσιά και το «μεγαλείο» του κράτους. Από ό,τι φαίνεται πολύ μακριά.
Υ.Γ.: Τώρα πια η ταυτότητα μου αναγνωρίστηκε ως Ευρωπαίου Πολίτη. Όχι αστεία. Το 2004 η Κύπρος ήταν ήδη μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
σχόλια