LIFOLAND
Αγαπητή Α, μπα; /

Στο σημερινό ‘Α, μπα’: πώς θα με αγαπήσω;

Επίσης: νιώθω ότι όλη μου η ζωή είναι ένα λάθος

Στο σημερινό ‘Α, μπα’: πώς θα με αγαπήσω; Facebook Twitter
ΑΠΟ ΤΗ ΛΕΝΑ ΦΟΥΤΣΙΤΖΗ
ΑΠΟ ΤΗ ΛΕΝΑ ΦΟΥΤΣΙΤΖΗ
45


________________
1.


Αγαπητή Α, μπα,
Το πρόβλημα μου έχει ως εξής. Νιώθω ότι όλη μου η ζωή είναι ένα λάθος, ότι τη σπατάλησα σε λάθος πράγματα και ότι είναι πλέον πολύ αργά για να τα διορθώσω... Αλλά το χειρότερο είναι ότι για να "δικαιολογήσω" την δική μου ανικανότητα, κατηγορώ την αδελφή μου. Και μάλιστα δεν την κατηγορώ για τα λάθη μου αυτά καθαυτά, αλλά για το ότι δίπλα της νιώθω εγώ λίγη. Σαν να έχει επιτύχει αυτή, σε όλους τους τομείς που εγώ παλεύω αλλά δεν μπορώ να ανταπεξέλθω... Και αισθάνομαι ζήλια σε τέτοιο βαθμό που με κάνει να γίνομαι παράλογη. Και φυσικά αυτό δηλητηριάζει και τη σχέση μας.

Υ.Γ. Και για να μην παρεξηγηθώ λατρεύω την αδελφή μου και τη θεωρώ τον πιο κοντινό άνθρωπο σε όλο το κόσμο. Και θέλω να πιστεύω ότι τα αισθήματα είναι αμοιβαία.- Just sad...

Η σχέση σου με την αδερφή σου είναι υπερβολικά σημαντική για να μείνεις με μια τυχαία απάντηση στο ίντερνετ. Δεν είναι μόνο η ζήλια, που είναι σημαντική, είναι ότι πιστεύεις ότι όλη σου η ζωή είναι λάθος και ότι η αδερφή σου εκπροσωπεί όλες τις λάθος αποφάσεις (που είτε πήρες είτε νομίζεις ότι πήρες). Φαντάζομαι ότι δεν αντέχεις να συνεχίσεις να ζεις έτσι. Ζήτα βοήθεια από έναν ειδικό.

________________
2.


Είμαι 18 χρονών (και κάτι μήνες) και πραγματικά δε βλέπω μέλλον στη ζωή μου. Είμαι ο ορισμός της λέξης "wasted youth". Βγαίνω συνέχεια μέχρι τα ξημερώματα, πίνω, καπνίζω, πηγαίνω σε rave party, περνάω τα βράδια στους δρόμους της Αθήνας και δε με νοιάζει. Ή μάλλον με νοιάζει, αλλιώς δε θα σου έγραφα... Οι σπουδές πάνε κατά διαόλου (βέβαια έχει περάσει μόνο ένα εξάμηνο), ο γκόμενος είναι στο Λονδίνο, η οικογένεια υπάρχει μόνο για να με συντηρεί και πραγματικά σκέφτομαι ότι δεν υπάρχει λόγος που υπάρχω... Δεν έχω αυτοκτονικές τάσεις, αλλά και να πέθαινα δε θα άλλαζε τίποτα στην "ιστορία της ανθρωπότητας". Τί να κάνω για να δω τη ζωή έτσι όπως της αξίζει;- wasted_boy

Τα first world problems είναι τα αγαπημένα μου.


Λοιπόν, αν και 18, κατάλαβες κάτι που πολλοί μεγαλύτεροι σου δεν έχουν καταλάβει. Ναι, και να πέθαινες, δε θα άλλαζε τίποτα στην ιστορία της ανθρωπότητας. Αυτό ισχύει για τη συντριπτική πλειοψηφία των ανθρώπων. Δεν είσαι κάτι ιδιαίτερο. Ίσως όμως να μπορείς να γίνεις. Με τον τρόπο που ζεις δεν μπορείς να το μάθεις.
Η ζωή που κάνεις τώρα δεν είναι εντελώς παράλογη για έναν 18χρονο που δεν έχει ιδιαίτερους περιορισμούς. Η οικογένειά σου δίνει λεφτά, οι σπουδές μπορούν να περιμένουν... δεν έχεις ιδιαίτερα κίνητρα. Υπάρχει περίπτωση να σου περάσει το ennui που έχεις τώρα, όταν βαρεθείς τα σοκάκια, τα ηλίθια πάρτι και το ξενύχτι από συνήθεια. Δεν ξέρω γιατί ρωτάς τι να κάνεις. Είμαι σίγουρη ότι ξέρεις τι πρέπει να κάνεις.


Υ.Γ. Δεν ήξερα ότι γίνονται ακόμα rave party.

________________
3.


Ρε συ αμπα γιατι ο κόσμος κουβαλάει πράγματα σε πλαστικές φθαρμένες σακούλες ενώ παρ' όλα αυτα εχει μαζί του ΚΑΙ τσάντα;;; Δεν λεώ για αυτους που παίρνουν φαγητό σε τάπερ και οκ δεν θέλουν να βάλουν το τάπερ στην τσάντα να λερώσει να μυρίσει ξερω γω τι ή εκείνους που εχουν κατι βαρύ/μεγάλο μαζί τους. Λέω για τις γυναίκες(γιατί εκείνες κυρίως κουβαλάνε κι απ τα 2 ταυτόχρονα) που έχουν μια κανονικού μεγέθους τσάντα ώμου και αλλη μια δύο σακούλες hondos center, ρουχισμός "Μαίρη" με χαρτούρα μεσα. ΑΦΟΥ ΧΩΡΑΝΕ ΣΤΗΝ ΤΣΑΝΤΑ ΤΟΥΣ γιατί να τα κουβαλάνε σαν το νομά στην στραπατσαρισμένη πλαστικούρα;! Και όχι δεν είναι χαρακτηριστικό της θείτσας,είναι μάστιγα δεν κανει ηλικιακές διακρίσεις. Ούτε και φυλετικές στην τελική και άντρες έχω εντοπίσει στα ΜΜΜ με σακουλίτσα. Πιστεύω πρόκεται για καθαρά νεοελληνικό γονίδιο όπως αυτό με τα κανάλια.. 1 ert, 2 net , 4 mega , 5 alter κουλουπου-ΤηΣακουλεύτηκα

Εσείς τι λέτε, υπάρχει αυτό το φαινόμενο; Το έχετε παρατηρήσει; Έχετε θεωρία που το ερμηνεύει;


(Τώρα που το λες, το «να σου το βάλω σε μια σακουλίτσα...» είναι κάτι που λέγεται πολύ συχνά. Επίσης στα μαγαζιά όταν λες «δεν θέλω τσάντα» για να μην πήξεις στο πλαστικό σε κοιτάνε λες και τρελάθηκες. Αλλά για πείτε κι εσείς στα σχόλια!)


________________
4.


Αγαπητή Α,μπα,

Ποιες θα ήταν οι συμβουλές σου για ένα λαχταριστό, μη βαρετό τοστάκι;
Ευχαριστώ!

Σου στέλνω τα φιλιά μου και την ευγνωμοσύνη μου.

Προτείνω αλλαγή ψωμιού - πολύ βασικό. Και μια σαλτσούλα για αλλαγή: μαγιονέζα – πιπέρι καγιέν – κόλιανδρος.


________________
5.


Ανεκλπήρωτοι έρωτες και απωθημένα. Ποιά η γνώμη σου; Επιμονή και ας το φάμε το κεφάλι ή νέα ξεκινήματα γιατί μια ζωή την έχουμε;- bunnybugard5


Τίποτα από τα δύο. Να διδάξεις τον εαυτό σου να μην έχει απωθημένα. Τα απωθημένα είναι η άρνηση παραδοχής της πραγματικότητας. Όταν νομίζεις ότι αν έκανες το τάδε, τα πάντα θα είχαν πάει σύμφωνα με τις επιθυμίες σου. Ε λοιπόν, όχι. Εκείνος ο γκόμενος είναι καταπληκτικός μόνο στο μυαλό σου, γιατί ποτέ δεν τον γνώρισες στην πραγματικότητα, και τώρα αποφεύγεις την έκπληξη και το γείωμα της πραγματικότητας δημιουργώντας μέσα στο μυαλό σου ΤΟ ΑΠΩΘΗΜΕΝΟ. Και όχι, αν επέμενες τίποτα δε θα γινόταν. Και αν γινόταν, δεν θα το μάθεις ποτέ – στη θέση αυτού, έζησες κάτι άλλο.

________________
6.


Είσαι θεά να είσαι πάντα καλά να σε χαιρόμαστε. Μπαίνω κατευθείαν στο ψητό γιατί το αφεντικό είναι απέναντί μου! Έχω διακρίνει ένα πρόβλημα στον χαρακτήρα μου και δεν ξέρω τι πρέπει να κάνω για να το εξαλείψω. Είμαι άνθρωπος που (από τη σκοπιά μου πάντα) όταν ερωτεύεται ερωτεύεται δυνατά. Το πρόβλημα : Έχω κάνει 2-3 μεγάλες σχέσεις, βρίσκομαι αυτή τη στιγμή στην 3η με μία καταπληκτική κοπέλα, 4 χρόνια μικρότερή μου, εδώ και 3 χρόνια. Από τα τέλη του 13' μένουμε μαζί και τα πράγματα πάνε πολύ καλά. Ο προβληματισμός μου είναι ο εξής: όντας μονογαμικός, όταν βρίσκομαι σε μία σχέση μεγάλο διάστημα, διακρίνω ότι γίνομαι χειρότερος άνθρωπος (πιο βαρετός - κουραστικός, λιγότερο ευχάριστος ...). Δεν ξέρω αν νιώθουν έτσι όλοι σε μεγάλες σχέσεις, δεν ξέρω αν κατατάσσομαι στην κατηγορία του " γαϊδάρου που νομίζει ότι έχει δέσει τον γάϊδαρό του" . Το μόνο που ξέρω είναι ότι έχω πληρώσει στο παρελθόν αυτήν την αδυναμία (να την πω;) με το να χάσω τα άτομα που αγαπούσα. Να σημειώσω πως τώρα η οικονομική μου κατασταση είναι ακόμα χειρότερη και ξέρω ότι και αυτό το γεγονός παίζει το ρόλο του στην ψυχολογία. Και (σας) ερωτώ τι πρέπει να κάνω για να μην υποπέσω ξανά στην ίδια παγίδα (μου) και χάσω την κοπέλα μου, την οποία παρεμπιπτόντως την παντρευόμουν και χθες αν μου το ζητούσε. υ.γ.: μ'αρέσει που μπήκα και κατευθείαν στο ψητό αλλά τον πάπυρο δεν τον
απέφυγα!- "yorgakis

Δεν χρειάζεται να αναλύσουμε με τόση ακρίβεια ποιοι το κάνουν και το σε ποια κατηγορία ανήκεις, γιατί δεν είμαστε κοινωνιολόγοι και δεν κάνουμε έρευνα στον πληθυσμό. Έχεις εντοπίσει ένα χαρακτηριστικό σου που δεν σου αρέσει, το οποίο μάλιστα στο παρελθόν είχε οδυνηρά αποτελέσματα: πρέπει να το διορθώσεις.


Δε μπορώ να σου κάνω ψυχογράφημα, μόνο μερικές παρατηρήσεις: ανάλυσε μέσα σου ή με βοήθεια φίλων τι εννοείς όταν λες «όταν ερωτεύομαι, ερωτεύομαι δυνατά». Φαίνεται σα να το λες για καλό, σαν προσόν. Μην είσαι σίγουρος ότι είναι. Το «δυνατά» μπορεί να σημαίνει ότι δεν μπαίνεις στον κόπο να τον γνωρίσεις τον άλλον, και μετά σε απογοητεύει κάπως. Και μια άλλη παρατήρηση: ο λόγος που δεν πρέπει να θεωρείς τον άλλον δεδομένο είναι για να κρατάς τον εαυτό σου σε εγρήγορση. Είναι άσκηση, όπως το τρέξιμο. Είναι και δουλειά, όπως το πλύσιμο των πιάτων. Είναι και διασκέδαση, γιατί τα αποτελέσματα εσύ τα απολαμβάνεις.

________________
7.

α μπα πρέπει να με αγαπήσω.

Η ανάγκη είναι επιτακτική, πρέπει να με αγαπήσω. Ποιος είναι ο τρόπος? Πώς το κάνουμε αμπα? Πρακτικά αμπα η ανάγκη μου φωνάζει. Πώς θα μ αγαπήσω ετσί ακριβώς όπως είμαι? (" το "έτσι όπως είμαι" υπάρχει?) Φιλία απο την Αθήνα,να έχεις άπειρη τύχη, να απολαύσεις την πιο τέλεια μπριζόλα με φίλους, να πιεις το πίο αρωματικό πρωινό καφε! γουσγου!

Το να σε αγαπήσεις «έτσι ακριβώς όπως είσαι» δε γίνεται, έτσι, γενικώς και αορίστως. Να σε αποδεχτείς και να σε αγαπήσεις με τις αδυναμίες σου, ναι, υπό την προϋπόθεση ότι παράλληλα παλεύεις στα σοβαρά να γίνεις καλύτερη. Έτσι θα σε αγαπήσουν οι άλλοι, και έτσι θα αγαπήσεις τον εαυτό σου.


Το πρόβλημα είναι ότι, για να αγαπήσεις τον εαυτό σου, χρειάζεται πρώτα να έχεις νιώσει αποδοχή και αγάπη για τις πτυχές του εαυτού σου που ξέρεις ότι είναι ελαττώματα. Όταν νιώσεις αυτή την ασφάλεια, θα μπορέσεις να αφεθείς και να αγαπήσεις τον εαυτό σου χωρίς να τον χτυπάς ανελέητα.


Για να γίνει αυτό, πρώτα πρέπει να ξέρεις τα ελαττώματά σου – πολύ πιο δύσκολο από όσο ακούγεται – και μετά να βρεις κάποιον που θα σε εμπνεύσει να τα παραδεχτείς – κι αυτό δύσκολο. Ο δρόμος δεν είναι εύκολος, αλλά δεν είναι ακατόρθωτος. Οπότε αρχικά ναι, είναι απαραίτητο να καταλάβεις «ποια είσαι», με ειλικρίνεια, αλλά αυτό δεν αρκεί για να αγαπηθείς κι όλας.


Αυτή η αποδοχή και η αγάπη που χρειάζεται από τους άλλους δεν θα έρθει αυτόματα, δεν θα την δεχτείς αν παραμείνεις για πάντα «ακριβώς όπως είσαι», δεν είναι ο «έρωτας» που κοπανάνε τόσοι εδώ στο 'Α μπα', που είναι τα ροζ γυαλιά αποφυγής της πραγματικότητας. Για να σε δεχτούν με τα ελαττώματά σου πρέπει να δώσεις πολλά, πρέπει να ενδιαφερθείς στ' αλήθεια για άλλους, να προσπαθήσεις στ' αλήθεια να βοηθήσεις, να κάνεις στενές φιλίες, να δεθείς με ανθρώπους. Δεν μιλάμε για τον γκόμενο του εξαμήνου. Μιλάμε για την προσπάθεια να είσαι πάντα όσο καλύτερη γίνεται. Χρειάζεται πολλή υπομονή και πολλή δουλειά.

45

ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΙ ΤΩΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

σχόλια

Συνδεθείτε για να σχολιάσετε
20 σχόλια
Santinity
Santinity
#3 Είναι καθαρά θέμα παιδείας αν κουβαλάει κανείς σάκο ή οικολογικές τσάντες για οτιδήποτε ψώνια προκύψουν. Διότι σε μερικές χώρες τις Ευρώπη απλά θεωρείται εμμέσως πλην σαφώς ασέβεια προς το περιβάλλων γιατί κάνει πάνω από 100 χρόνια να απορροφηθεί από την μητέρα γη. Στα σούπερ μάρκετ οι πλαστικές σακούλες χρεώνονται και για τα σκουπίδια συμφέρει περισσότερο να προτιμάμε το ειδικά διαμορφωμένο πλαστικό που λιώνει πιο άμεσα. Όταν βρίσκομαι στην αγορά (σπάνιο γιατί προτιμότερο το online shopping) και μαζεύω πολλές τσαντούλες τις βάζω στην μεγαλύτερη γιατί φοβάμαι να μην ξεχάσω κάποια.
Santinity
Santinity
Κοίτα, όταν γράφω από τον υπολογιστή, μου είναι πιο εύκόλο να ελέγξω την ορθογραφία. Με το κινητό όμως δυσκολεύομαι γιατί πολλές φορές υπερισχύει και ο κορέκτορας όπως πιο πάνω με την λέξη προτιμότερο αντί για προτιμώ. Και φυσικά υπάρχουν και λάθη που γίνονται εξ' αμελείας και όχι μόνο εξ' αγνοίας.
Psycho-logic
Psycho-logic
#3 Όπως ειπώθηκε και στα προηγούμενα σχόλια, όταν τα αντικείμενα στις σακούλες είναι βαριά ή μεγάλα, είναι λίγο δύσκολο να μπουν σε τσάντα ώμου. Όμως, μικροπράγματα που αγοράζουμε γίνεται να μπουν στην τσάντα μας. Επίσης, όταν σκοπεύουμε να αγοράσουμε πολλά πράγματα, μπορούμε να βγαίνουμε εξαρχής με backpack ή υφασμάτινη τσάντα μέσα στην τσάντα για να την χρησιμοποιήσουμε αργότερα. Για όποιον θέλει, λύσεις υπάρχουν. Τώρα από την άλλη όσοι θέλουν να επιδεικνύουν τις αγορές τους (τράτζικ), ή δεν ενδιαφέρονται καθόλου για τους τόνους πλαστικούρας που καταναλώνονται χωρίς λόγο, μια αλλαγή νοοτροπίας είναι ό,τι πρέπει.
Iris Prismatica
Iris Prismatica
Πολύ σωστό. Εντούτοις, σπάνια βγαίνει κανείς για να κάνει πολλά ψώνια. Πάντα είναι "μια ματιά θέλω να ρίξω, για τη βόλτα" ή "ένα ζευγάρι κάλτσες μωρέ, μου τρύπησαν 3 τελευταία". Ε στο τέλος λες "μα είχαν τα 3 μπλουζάκια στην τιμή των 2, και με 20% από πάνω, να τ'αφήσω; Τώρα έκανα καβάτζα για δυο χρόνια, το 2016 θα ξαναψωνίσω, αλήθεια!"Αλήθεια υπάρχουν ακόμη άνθρωποι που επιδεικνύουν τα ψώνια τους; Εγώ άμα κρατάω πάνω από ένα σακουλάκι - ακόμη κι αν το ένα περιέχει τις καλτσούλες που λέγαμε - νομίζω ότι θα εμφανιστεί ο Σταϊκούρας να μου τριπλασιάσει το χαράτσι + 3 γνωστοί να μου ζητήσουν δανεικά.
a.a.
#3...Πάντως το σοβαρό θέμα με τις σακούλες μας απασχόλησε όλους.Γέλασα πολύ.Στο σούπερ μάρκετ ο άντρας μου τις αποφεύγει σαν τον διάολο να μην γεμιζουμε πλαστικούρα, αν είναι δυνατόν να τα στουμπίξουμε όλα σε μια κι εγώ από την άλλη τις μαζεύω για σκουπίδια!Μα να αγοράζουμε κι ΑΛΛΕΣ σακούλες δηλαδή για τα σκουπίδια;#6 Εσύ είσαι θεός που ενώ είσαι στην δουλειά με το αφεντικό απέναντι, γράφεις ωραιότατη και μεγαλούτσικη μάλιστα ερώτηση στο α μπα.Παραδέχομαι λέμεεεε!Για το θέμα σου την λύση την είπες και μόνος σου.Σταμάτα να γαϊδουρεύεις!Επίσης στην προτασούλα που ανάφερες, (ξέρω υποθετικά μιλάς) αλλά μήπως να την έκανες εσύ και να μην περιίμενες από το κορίτσι;
Iris Prismatica
Iris Prismatica
Το ωραίο είναι ότι, όταν στουμπώνεις όλα τα ψώνια σε μια σακούλα, στο τέλος κι αυτή η μία φτάνει σπίτι μισοσκισμένη και τρυπημένη σε διάφορα σημεία. Και έτσι δεν σου μένει ούτε αυτή η μία για τα σκουπίδια. Και του δικού μου άνδρα του πήρε κάποιο καιρό να πεισθεί σχετικά.
the advocate' s client
the advocate' s client
#6 Όσο κι αν μπαίνω στον πειρασμό... για συμβουλή, θα πρέπει να ξέρεις ότι κανένας τρίτος δε θα σώσει εσένα και τη σχέση σου.Είστε δύο και η λέξη συζήτηση είναι το μόνο που θα σου υπενθυμίσω.Πως αλλιώς θα ξέρεις που βρίσκεστε;
Dr.JuliaHoffman
Dr.JuliaHoffman
Ψωμί για τοστ από καλαμποκάλευρο, που έχει μέσα και ηλιόσπορο! Νοστιμεύει τα πάντα σχεδόν, και αν φτιάξεις και αυτές τις μια μιαμ σως που γράφουν η Λένα και στα σχόλια, τα τοστάκια μας παίρνουν τη θέση που τους αξίζει!!
tisminorias
tisminorias
#2Κάτσε, τώρα θα κάνω τη μαμά :PΠολύ χαίρομαι που μετά τα hangover έχεις τέτοιους προβληματισμούς! Όπως σου είπε και η Λένα, δεν κάνεις κάτι εντελώς παράλογο αλλά αφού σε προβληματίζει, μπορείς να το αλλάξεις λιγάκι (δεν πιστεύω γενικά στις ριζικές αλλαγές). Στη σχολή θεωρώ ότι πρέπει να ξεκινήσεις να πηγαίνεις, είναι ίσως το μόνο απ' όσα κάνεις που αργότερα μάλλον θα το μετανιώσεις. Σκέψου πόσο κουράστηκες για να μπεις και πόσο το ήθελες! Τα ποτά και τα ξενύχτια μην τα κόψεις, αν όχι τώρα, πότε; Απλά βάλε μέτρο για να χωρέσουν κι άλλα μέσα στην ημέρα σου. Το κάπνισμα κόψτο σήμερα, το ξέρεις ότι πρέπει. Ο γκόμενος στην Αγγλία ευτυχώς έχει σκάιπ. Οι νυχτερινοί δρόμοι της Αθήνας κάνουν ΚΑΙ καλό, είναι ωραία να τους έχεις δει. Μην περιμένεις να ξέρεις τι σου γίνεται στα 18. Πέρνα καλά, πήγαινε στη σχολή, ΔΙΑΒΑΖΕ πολύ (από λογοτεχνία μέχρι σχόλια στο νετ), έχε ανοικτά αυτιά και μυαλά και να προσέχεις. Αχ, σε λίγα χρόνια ελπίζω να τα λέω αυτά με την ίδια ψυχραιμία και στα παιδιά μου.
Dazzling blinds
Dazzling blinds
#4 (ΗΑΗΑΗΑΗΑΗΑΑΗΑΗΑΗΑΑΑΑΑ.....) Το ότι σνόμπαρες κανονικά τόσα blogs, τόσες διαδικτυακές σελίδες, τόσα sites, τόσα βιβλία, τόσα περιοδικά, τόσες στήλες, τόσες εκπομπές αφιερωμένα/ες σε συνταγές για ό, τι φαγώσιμο μπορεί να κατεβάσει η κούτρα του ανθρώπου στη γη ή στο διάστημα, σε όποια συμβουλή σχετικά με συνδυασμούς και χρήση υλικών μπορεί κανείς να διανοηθεί και όλα τα συμπαραμαρτούντα, και αγνόησες αποφασιστικά τόσο χυμένο μελάνι (είναι συγκλονιστικός - τρομακτικός σχεδόν - ο αριθμός των βιβλίων περί φαγητού που εκδίδονται κάθε χρόνο) πραγματικό και ψηφιακό, για να αποτανθείς στην Α, μπα; προκειμένου να σε διαφωτίσει για ένα εναλλακτικό τοστ, πραγματικά το βρίσκω εκπληκτικά sui generis και το θαυμάζω για τη μοναδικότητα της ιδιοτυπίας του. #5 Kατά την ταπεινή μου γνώμη, όλοι έχουν απωθημένα. Κι αυτοί που αρνούνται την ύπαρξή τους νομίζω ότι είτε ψεύδονται (για τους δικούς τους λόγους) είτε δεν το συνειδητοποιούν. Τα απωθημένα δεν είναι τίποτα περισσότερο από έντονες επιθυμίες που δεν πραγματοποιήθηκαν και γι' αυτό μας ακολουθούν ακόμα ως τέτοιες σε μάλλον ασυνείδητη μορφή πλέον. Ποιός προκαθορίζει ότι αν ασχοληθείς με τα απωθημένα σου θα φας το κεφάλι σου; Εάν αναφέρεσαι στην εκτίμησή σου για το αποτέλεσμα της ενασχόλησής σου με ένα συγκεκριμένο δικό σου απωθημένο, σε συμβουλεύω να κάνεις αυτό με το οποίο εκτιμάς ότι δε θα φας το κεφάλι σου. Αλλά η τελική επιλογή είναι δική σου, όπως και νά 'χει.#7 Ο τρόπος : Αυτογνωσία ---> Αυτοεκτίμηση ---> Αγάπη για εαυτόν. Ενδεδειγμένη μέθοδος δουλειάς πάνω σ' αυτό : Άσε όλους τους άλλους έξω απ' αυτό. Αυτή είναι μια δουλειά από εσένα για εσένα. Αυτοαναφορική, δηλαδή, στο συντριπτικά μεγαλύτερο μέρος της. Η αποστασιοποίηση από την όποια-πραγματικότητα-σου-εμποδίζει-αυτά-τα-βήματα βοηθάει σημαντικά. Καθώς και άλλα πράγματα, βεβαίως. Αλλά πρακτικότητες δε γνωρίζω κατά πόσον έχει νόημα να αναζητάς. Μπορεί και να μην υπάρχουν. Συμβουλεύσου τη γνώμη ειδικών για πρακτικές οδηγίες ή τερτίπια, και πράττεις ανάλογα με το αν και κατά πόσον σου ταιριάζουν, αν και κατά πόσον αποδίδουν, πόσο σε βοηθούν ουσιαστικά ή πρακτικά. Η ουσία της φράσης "έτσι όπως είσαι/είμαι/είναι/λπ." υφίσταται για όποιον γνωρίζει στοιχειωδώς τον ορισμό του σημαινόμενου, ακόμα κι αν του διαφεύγουν ορισμένα ή αρκετά δεδομένα γύρω από αυτό. Υποδηλώνει μια προσέγγιση της ταυτότητάς του. Ως προς την αυτογνωσία, όσο βαθύτερη και ευστοχότερη καθίσταται η προσέγγιση, τόσο βελτιώνεται το ζητούμενο.
Dazzling blinds
Dazzling blinds
Μακάρι να είχα περισσότερο χρόνο έτσι ώστε να ξαναδιάβαζα τα κείμενα των σχολίων μου πριν τα καταχωρίσω. Ίσως τότε απέφευγα κραυγαλέα λάθη, όπως αυτό που επισημαίνω στην απάντησή μου ανωτέρω. Και τότε ίσως υπήρχε όντως λόγος να με ζηλεύεις για τον διαθέσιμο χρόνο μου γιατί θα ήταν ο επιθυμητός.
Dazzling blinds
Dazzling blinds
#2 1) Τη φράση "να δω τη ζωή όπως της αξίζει" φαντάζομαι ότι την ξεσήκωσες από καμιά ρομαντική κομεντί, γιατί τελευταία φορά πρέπει να τη διάβασα όταν θά 'μουν δεκατεσσάρων - δεκαπέντε στη "Super Κατερίνα". Τί πάει να πει "να δω τη ζωή όπως της αξίζει";! Δηλαδή, ΠΩΣ της αξίζει; Ποιός το καθορίζει; Και με ποιά κριτήρια; Και εμείς γιατί να τον εμπιστευτούμε; Και γιατί να συμφωνήσουμε; Η ζωή έχει την αξία που της δίνει ο καθένας, αποκλειστικά, με τα δικά του κριτήρια, τα οποία πιθανότατα στη διαδρομή του θα τροποποιήσει ή θα εμπλουτίσει ή θα προσθαφαιρέσει ή θα διαγράψει και θα υιοθετήσει εκ νέου κάποια άλλα. 2) Τη φράση "wasted youth" πάω στοίχημα ότι από κάπου ανάλογα την ξεσήκωσες κι αυτή (btw, κακό χούι να μιλάς με τσιτάτα άνευ περιεχομένου). Για την οποία και σε παραπέμπω στα απλά ερωτήματα και συμπεράσματα της πρώτης παραγράφου μου. Όλα τα αντικειμενικά γεγονότα της ζωής που κάνεις, έτσι τουλάχιστον όπως τα περιγράφεις, είναι απ' τις φυσικές, αναμενόμενες και συνήθεις δραστηριότητες που θα μπορούσε να κάνει ένα άτομο δεκαοχτώ χρονών, στη χώρα μας. Τα έκανα κι εγώ, κι οι περισσότεροι φίλοι μου, και οι περισσότερες παρέες μου, και οι περισσότεροι γνωστοί μου κλπ. Δεν καταστραφήκαμε, και μέλλον είδαμε και χαρήκαμε ή λυπηθήκαμε και τις δυσκολίες μας περάσαμε και τα σκατά μας φάγαμε και τις μέρες μας γλεντήσαμε και ο καθένας ό, τι μπόρεσε έκανε σε κάθε τομέα και χάραξε την πορεία του σε συνάρτηση με το πως του τά 'φερε του καθενός η ζωή και η τύχη. Οπότε, σε καμία περίπτωση δε θεωρώ ότι αυτές οι συνήθειες στις οποίες αναφέρθηκες σου αφαιρούν το μέλλον (υπό αυτή τη λογική τα 3/4 των Ελλήνων νέων από τα μέσα της δεκαετίας του '80 και έπειτα δε θα είχαν μέλλον). 3) Ισχυρίζεσαι ότι δεν υπάρχει λόγος που υπάρχεις. Οι υπόλοιποι, δηλαδή, για ποιόν λόγο υπάρχουνε;;; Μήπως ο καθένας προσδιορίζει κι εδώ το δικό του λόγο και δε ζητάει από άλλους να του υποδείξουν το λόγο και την αξία της ύπαρξής του; Μια ιδέα είπα.4) Οι περισσότεροι που γνωρίζω (συμπαριλαμβανομένης εμού) στα δεκαοχτώ τους δε βλέπανε κάπως ή αλλιώς το μέλλον τους. Οι περισσότεροι που γνωρίζω (συμπεριλαμβανομένης εμού), επίσης, δε σκέφτονταν καν το μέλλον. Εσύ, προφανώς, το κάνεις. Δεν μπορώ να ξέρω, βέβαια, το λόγο (ούτε το λόγο που οι άλλοι δεν το σκεφτόμασταν), αν και το πιθανότερο είναι να οφείλεται σε πρώιμες υπαρξιακές σου ανησυχίες λόγω ωρίμανσης, μα θα μπορούσα να σου πω να επικεντρωθείς περισσότερο στο παρόν σου και στον τρόπο με τον οποίον θα ήθελες να το διαμορφώσεις και μέσα από αυτή τη διαδικασία μάλλον θα δεις και τις αντίστοιχες εκδοχές του μέλλοντός σου. 5) Το ότι δεν έχεις αυτοκτονικές τάσεις το βρίσκω υγιέστατο και ωραίο. 6) Αν πέθαινες, δεν ξέρω αν θα άλλαζε τίποτα στην ιστορία της ανθρωπότητας, αλλά δεν καταλαβαίνω και γιατί σε απασχόλησε in the first place. Νιώθω λίγη πάνω σε ένα τόσο σημαντικό και βαρύνον για την ανθρωπότητα θέμα, όπως και για τα πιθανά αισθήματά σου ως προς αυτό και τις προεκτάσεις που εσύ μπορεί να προσδίδεις μέσα σου από την εξέλιξή του. Συνεπώς, δεν μπορώ να εκφέρω άποψη επ' αυτού.Y.Γ. Το γεγονός ότι γίνονται ακόμα rave parties είναι ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΟ. Σε ζηλεύω...#3 Για καθαρά πρακτικούς λόγους. Η τσάντα που κουβαλάει κανείς/καμιά στον ώμο του/της, το συνηθέστερο είναι ότι δε χωράει πολλά άλλα πέρα από αυτά που επιθυμεί ή χρειάζεται να κουβαλάει εντός της. Αλλά ακόμα κι αν κανείς δε τη γεμίζει και μένει επαρκής χώρος για οτιδήποτε άλλο ή ακόμα κι αν κανείς κουβαλάει μια συγκριτικά μεγάλη τσάντα, δε σημαίνει απαραίτητα ότι έχει καμιά όρεξη να τσουβιαλιάσει μέσα της ό, τι άλλο προκύψει να κουβαλήσει ταυτόχρονα. Πρώτον, διότι μπορεί να φοβάται μην τη χαλάσει/ξηλώσει (αυτό εξαρτάται από το βάρος του φορτίου καθώς και από το υλικό/ά από το/τα οποίο/α είναι κατασκευασμένη η τσάντα). Δεύτερον, διότι ίσως να μη θέλει να τσαλακώσει τα επιμέρους που μεταφέρει εκτός τσάντας σε σακούλα ή τσαντούλες εμπορικών καταστημάτων (σε περίπτωση που τσαλακώνονται, πχ. ρούχα ή χαρτιά), να τα βλάψει λόγω του υλικού του αντικειμένου (σε περίπτωση που βλάπτονται, πχ. πλαστικά γυαλιά ηλίου χωρίς θήκη, εξώφυλλα album/βιβλίων), ή να τους αλλάξει σχήμα δια της συμπίεσης (σε περίπτωση που είναι ευαίσθητα στην αλλοίωση της μορφής ή του περιεχομένου, πχ. περιτυλιγμένα δώρα). Τρίτον, διότι πιθανόν να μη θέλει να δημιουργήσει αταξία και ακόμα μεγαλύτερη διασπορά ειδών εντός τσάντας, υπερσυσσωρεύοντας πολλά και διαφορετικά αντικείμενα μαζί, επειδή τότε θα είναι ακόμα πιο δύσκολο να περισυνελλέξει από το εσωτερικό της κάτι που θα του/της χρειαστεί μια δεδομένη στιγμή (συνήθως περισσότερες από μία) και θα αναγκαστεί να κάνει ανασκαφή κάθε τόσο για πολλά δεύτερα ή και να αρχίσει να αδειάζει ένα ένα όλο το περιεχόμενό της προκειμένου να εντοπίσει εκείνο που ψάχνει, αν δε καταστεί εφικτό δια της απλής αναψηλάφισης. Πώς φαίνεται, όμως, ότι δε χρησιμοποιείς τσάντες...!Η τοποθέτηση των καναλιών σε φιξαρισμένες θέσεις του καταλόγου μπορεί να είναι από ψυχαναγκασμός μέχρι θαυμάσια διευκόλυνση λόγω ήδη απομνημονευμένων δεδομένων ή και απλή συνήθεια που κάποιοι δε θέλουν να αλλάξουν. Επίσης, δεν το κάνουν όλοι, ξέρω πρόσωπα που τα έχουν ανάκατα γιατί το προτιμούν (και το σπίτι τους είναι σκέτο χάος - δεν ξέρω αν είναι συμπτωματικό). Ούτε τηλεόραση βλέπεις εσύ... Ωραία η ζωή στον πλανήτη σου;
Dazzling blinds
Dazzling blinds
Εντάξει, κατά καιρούς έχω παρατηρήσει, διαβάζοντας δημοσιευμένα τα σχόλιά μου, διάφορα ορθογραφικά, συντακτικά, γραμματικά, νοηματικά λάθη που έχω κάνει είτε λόγω ταχύτητας είτε εκ παραδρομής, και δεν μπορώ να κάνω κάτι γι' αυτά καθώς δυστυχώς δε δίνεται η δυνατότητα διόρθωσής τους εκ των υστέρων, αλλά αυτό του σχολίου μου ως προς το #3 μου έβγαλε το μάτι : "Να περισυνελλέξει". Ούτε και κατάλαβα πως μού 'ρθε. "Να περισυλλέξει", φυσικά, είναι το ορθό. Αυτός ο τύπος υποτακτικής δεν παίρνει αύξηση.
ball and chain
ball and chain
#3 ρουχα δουλειας,χαρτια δουλειας,βιβλιο-περιοδικο-εργασια για διαβασμα,πραγματα δανεικα ειτε δωρα που τα επιστρεφεις η τα πας,μικροψωνια της στιγμης,κ χιλιαδυο ακομα (εγω π.χ. μαζευω ποτηρια κοκτειλ απο μαγαζια,ειτε τα ζηταω ειτε τα καβατζωνω τα τυλιγω σε χαρτι κ μετα σακουλα) ο καθενας σουλατσαρει τον καθημερινο θησαυρο του.#4 Κροκ μεσιε κ κροκ Μανταμ! Γκουγκλαρε το,φτιαξτο,φατο,κ θα με θυμηθεις!#2 κατι ξεχασμενα απο τον θεο rave παρτυ σε λοφους (σκουζε στρεφη φιλοπαππου..) εχουν πεσει στην αντιληψη μου,τεσπα wasted boy αγαπη κ ερωτας ισως ειναι η απαντηση.;-)
Iris Prismatica
Iris Prismatica
#3 Ω ναι υπάρχει, πάρα πολύ! Και το κάνω κι εγώ η βλαχάρα.Ως βασικές αιτίες γνωρίζω & φαντάζομαι: 1. Η τσάντα δεν είναι ζήτημα μόνο να μη μυρίσει. Διάφορα μεγάλα αντικείμενα με άβολα σχήματα μπορούν να την ξεχειλώσουν, να δημιουργήσουν εξογκώματα στο δέρμα κλπ. 2. Θέμα κατανομής βάρους. Αν το σύνηθες περιεχόμενο της τσάντας δεν είναι αμελητέου βάρους, και το αυτό ισχύει για τα έξρα αντικείμενα που χρειάζεται να μεταφερθούν, αν μπουν όλα στην τσάντα το βάρος θα είναι εντελώς μονόμπαντο. Έτσι δημιουργούνται μετά οι σκολιώσεις. :Ρ Ε, ειδικά οι γυναίκες είναι πιο μικροκαμωμένες, και πάσχουν πολύ συχνά από προβλήματα στη μέση, την πλάτη ή τον αυχένα. 3. Ειδικά για τους άνδρες απορώ για την απορία! Αφού τους κοροϊδεύετε αν έχουν "manbag" ή μπανάνα. Οι οποίες, έτσι κι αλλιώς, ένα πορτοφόλι και μια θήκη γυαλιών χωράνε εκεί πέρα, σιγά. Δεν κυκλοφορούν όλοι οι άνδρες με χαρτοφύλακα - ούτε και ο χαρτοφύλακας μπορεί να χωρέσει αντικείμενα κάθε μεγέθους και σχήματος. 4. Τέλος, στην τσάντα υπάρχουν αντικείμενα που μπορούν να πατικωθούν, να τσαλακωθούν, κλπ κλπ.Ουφ! Τι αν πω, νομίζω το υπερκάλυψα.
Double Helix
Double Helix
Πρόσεξε όμως, ο ανώτερος νοητικά άντρας βάζει το βαρύ αντικείμενο μέσα σε πλαστική σακούλα σούπερ-μάρκετ (αν είναι κάτι που μπορεί να λερώνει ή να βρωμίσει) και το τοποθετεί σε σακίδιο ώμου ώστε να μπορεί να το μεταφέρει αριστερά και δεξιά χωρίς πρόβλημα και έχοντας τα χέρια του ελεύθερα για να διαβάσει το βιβλίο του (στο τρένο/λεωφορείο).
i-Boson
i-Boson
2/ όλα στην ώρα τους. Ξέρω άτομα που αυτά που κάνεις τα κάνουν στα 40 φεύγα τους. Και δεν τους καίει κιόλας (γιατί άλλωστε; Αφού περνάν καλά!) Κάποια στιγμή η οικογένεια (λογικά) θα κόψει και τα επιδόματα, οπότε θα πιεστείς να αναλάβεις κάποιες πρωτοβουλίες/ ευθύνες. Ίσως πάψεις να νοιώθεις κηφήνας τότε. Πάντως, όντας σε μεγαλύτερη ηλικία, με γαμάτη δουλειά, σε γαμάτο περιβάλλον, με γαμάτους φίλους, με ασχολίες που με γεμίζουν και γενικά περνώντας λιγότερη ώρα κλαμπάροντας, δε θα λείψω στην ανθρωπότητα αν πάψω να υπάρχω :)
mitsi
mitsi
#3Εχεις δοκιμάσει να τα βάλεις όλα αυτά στην τσάντα ώμου; Ναι,οκ,μπορεί να χωράνε αλλά το βάρος ασήκωτο,ο ώμος μουδιάζει και όλη η μέση διαμαρτύρεται για τα πάθη που περνάει. (Εδώ που τα λέμε όμως, μια γυναικεία τσάντα σπανιώς χωράει παραπάνω πράγματα απο αυτά που έχει ήδη μέσα και καλύπτουν την κάτοχο για μια επικείμενη καταστροφή και επιβιώση στη ζούγκλα για μια εβδομάδα)
Iris Prismatica
Iris Prismatica
#2 Βρε Λένα, με το που διάβασα το γράμμα σκέφτηκα ότι θα έγραφες ακριβώς αυτό το υστερόγραφο! Το είδα μετά και ήταν σα déjà vu.Μα πραγματικά, γίνονται ακόμη rave party; Ας μας διαφωτίσει η νέα γενιά.