Με τη μοναξιά μου τα πάω καλά, αλλά όταν το βαρεθώ το πληκτρολόγιο, πηγαίνω να μυρίσω ανθρώπινη σάρκα. Τι απογοήτευση!
15.11.2012 | 00:29
Θα μιλήσω πολύ
Απόψε έχω να πω σαν συμπέρασμα της ημέρας που έφυγε..ότι όλοι οι άνθρωποι κρύβουμε μέσα μας λίγο πολύ, ένα μάτσο χάλια! Απλώς οι περισσότεροι δεν τα παραδεχόμαστε ούτε στον εαυτό μας άρα ούτε και στους άλλους. Και είναι πραγματικά αστείο ότι τα προβλήματα που έχουμε όλοι και κρύβουμε, είναι λίγο εως πολύ κοινά για όλους. Αν δε τα παραδεχτούμε πώς θα τα παλέψουμε όμως? Θα τρωγόμαστε αιωνίως με τα ρούχα μας μόνοι μας. Μακάρι να γινόμασταν όλοι λίγο πιο αληθινοί και να μην προσποιούμασταν πάντα και άνεφ λόγου τους σκληρούς και τους δυνατούς. Είναι πολύ ελπιδοφόρο να βλέπεις πως αυτό που τραβάς εσύ το τραβάνε και πολύ άλλοι, να το μοιράζεσαι και μετά να λες νταξει μωρέ, θα περάσει, πάμε τώρα παρακάτω.Αλλιώς κολλάει το μυαλό σου στα δυσάρεστα... Το παν είναι να μιλάμε γι αυτά που σκεφτόμαστε και φοβόμαστε, σε άτομα όμως που θα δούνε τη μαυρίλα μας και δε θα προσποιηθούν πως δεν την ξέρουν, πως δεν την εχουνε νοιώσει και οι ίδιοι ποτέ και άρα εσύ είσαι μη-νορμάλ και αφύσικος.ΑΦΟΥ ΚΙ ΕΣΥ ΜΟΝΑΞΙΑ ΝΙΩΘΕΙΣ ΡΕ! ας τη μοιρατούμε επιτέλους κι ας μιλήσουμε γι αυτή. Μπορεί στο τέλος να βγούμε κερδισμένοι.
1