ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Τα τελευταια 4 χρονια της ζωης μου ηταν ενα μεγαλο ψεμα. Αν και υπήρχαν μερικες αληθινες στιγμες με ανθρωπους που πραγματικα με αγαπανε, σχεδον ολες οι στιγμες της ζωης μου ειχαν επηρεαστει απο το μικροβιο του ψεματος. Η αληθεια ειναι πως δεν ενιωθα ποτε καλα με τον εαυτο μου και παντα ηθελα να τραβω την προσοχη αλλα αφου η ζωη μου δεν ειχε καποιο αληθινο ενδιαφερον, παραποιουσα την πραγματικοτητα για να φανταζει συναρπαστικη η δικια μου βαρετη πραγματικοτητα. Εν τελει μπλεχτηκα μεσα στα ψεματα μου οπως συμβαινει με ολους οσους λενε ψεματα. Πλεον ουτε εγω η ιδια δεν μπορουσα να θυμηθω τι ειχα πει και σε ποιον και σχεδον σε καθε κουβεντα που ειχα, θα υπηρχε αναφορα σε καποιο απ'τα ψεματα μου, τα οποια τις περισσοτερες φορες δεν τα θυμομουν καν. Ετσι λοιπον, απο το σημειο που εγω ημουν εκεινη που δουλευε τον κοσμο, ολος ο υπολοιπος κοσμος αρχισε να δουλευει εμενα.Μια μερα απλως συνειδητοποιησα πως αυτο που εκανα και συνεχιζα να κανω ηταν σιχαμερο και επιεικως απαισιο. Αποφασισα πως δεν προκειται να ξαναπω ψεματα. Αν και ακομα μεχρι σημερα προσπαθω, η αληθεια ειναι πως τα ψεματα ειναι σαν ναρκωτικα, δυνατα παραισθησιογονα. Σε κανουν να πιστευεις πως εχεις εξουσια, πως μπορεις να κανεις τον καθενα να πιστεψει ό,τι θες. Και στο τελος, καυλωνεις με αυτην την εξουσια και δεν μπορεις να σταματησεις. Κανω οτι μπορω για να μην ακολουθω τα χναρια του παλιου "κακου" εαυτου μου και θεωρω πως ειμαι πολυ καλυτερος ανθρωπος τωρα, και απεναντι στους φιλους μου αλλα περισσοτερο σε εμενα.Τι κι αν δεν εχω παει με 7 αντρες και εχω παει με 2; Τι κι αν δεν εχω τατουαζ στο κωλο μου; Το θεμα ειναι να εισαι καλα με τον εαυτο σου, και αν και δηλωνω πως ημουν τρομερα ανασφαλης, δεν ειμαι πλεον.