ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ρε γυναίκες πότε θα μάθω να σας σέβομαι και να φέρομαι σε σας ισότιμα ως άνθρωπο;Πότε θα σκέφτομαι ότι κι εσείς είστε έμψυχα όντα με νοημοσύνη και βούληση και όχι συναισθηματικά ευαίσθητα, εύκολα παιχνίδια των επιθυμιών και της τσαχπινιάς μας, που σκέφτομαι και νομίζω ότι αρκεί η "εξυπνάδα" μας και το "αντριλίκι" μας για να σας ρίξει;Ότι δεν δίνετε σημασία σε αυτά και ότι απλά θέλετε να εκφραζόμαστε ανοιχτά απέναντι σας όπως σε οποιονδήποτε άνθρωπο; Πότε θα καταλάβω επίσης ότι είστε άτομα με γνώμη , φυσιολογική σαν τη δική μας και ανθρώπινη και ότι δεν δίνετε σημασία στην εμφάνιση (οκ όταν δεν είμαστε και χάλια...) και στη μαγκιά μας ως άντρες;Πότε θα καταλάβω ότι θέλετε να συνεννοείστε σαν άνθρωποι με φυσιολογικά επιχειρήματα και αδυναμίες,αιτήματα και επιθυμίες, ανθρώπινες, από τη μεριά μας, χωρίς να φοβάμαι να μη σας χάσω, ή μη χάσω την εικόνα μου σαν άντρας;Πότε θα καταλάβω ότι μπορώ να εκφράζομαι ανοιχτά απέναντι σας χωρίς φόβο μη σας χάσω, ή κι αν σας χάσω θα βρω μια που να είναι φυσιολογική και οκ με αυτό; Πότε θα καταλάβω ότι το σεξ για σένα είναι ό,τι και για μένα, και δεν υπάρχει λόγος να κρύβομαι και να προσπαθώ με έμμεσο τρόπο να το "πάρω", μπαίνοντας σε μια διαδικασία υποκρισίας, που κι εσένα σε αφήνει να απορείς και να μη με καταλαβαίνεις;Πότε θα είμαι ειλικρινής απεναντί σου γιατί απλά θέλεις ό,τι κι εγώ; Να σε γνωρίσω; Να δω τι θέλεις; Να δω αν ταιριάζουν τα θέλω μας, εκφράζοντας τα άνοιχτα, χωρίς το φόβο να μην θεωρηθώ κάπως ή αλλιώς, γιατί είμαι και είσαι το ίδιο άνθρωπος;Πότε θα είμαι πραγματικά ο εαυτός μου απέναντι σου για να σου ζητήσω ό,τι επιθυμώ, χωρίς αναστολές, μη θεωρηθώ βλάκας, ή μη θεωρηθώ αδύναμος ή άβγαλτος, ή άπειρος ή δεν ξέρω τι; Πότε θα σε γνωρίσω;Να σε αντιμετωπίσω σαν έναν απλό οποιοσδήποτε άνθρωπο που έχει κάτι να μου πει, και τι είναι αυτό;Τι είναι αυτό πραγματικά;Πότε θα σας γνωρίσω;Πότε θα σας αντιμετωπίσω απλά σαν ανθρώπους;