ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Σ΄εμπιστευτικα ολοκληρωτικα,μεχρι που ενα πρωι σε βρηκα στην Αθηνα.Εκτοτε οτι και να μου λες δεν το πιστευω.Πισω απο καθε σου λεξη,ψαχνω να βρω ενα ψεμμα.Μου λες πως ολα θα γινουν,μα τιποτα δεν συμβαινειΜου ζητας να κανω υπομονη,αλλα για ποιο λογο,για ποιο σκοπο?Γι΄αυτες τις 3-4 ωρες που σε βλεπω καθε 7 ή 10 μερες?Προσπαθω,οσο με αφηνεις,να σου δειχνω με καθε τροπο,πως εισαι,η χαρα μου,χαρα πολυτιμη,χαρα ανεκτιμητη.Δεν μου αρκει πλεον αυτο,οι σχεσεις των ανθρωπων,αλλαζουν,προχωρανε και οι δικη μας εχει μεινει στασιμη.Νιωθω πως πλησιαζουμε στο τελος,ισως να το θελω κι΄ολας.Αδιεξοδο ηταν απο την αρχη και εφτασε στο τερμα.Αφησα τον εαυτο μου να παρασυρθει γιατι ηθελα να το βιωσω ολοκληρωτικα,γιατι ηθελα να ζησω λιγο μαζι σου,αλλα δεν εχει αλλο,μεχρι εδω ηταν,μεχρι εδω φτανει.Πρεπει να γκρεμισεις πολλους τοιχους και να σπασεις πολλα κατεστημενα για να παμε παρακατω και δεν εισαι διατεθημενος να το κανεις αυτο.Και πρεπει τωρα εγω να αποφασισω αν μπορω να ζω με μιση χαρα,ανολοκληρωτη,τελματισμενη