10.12.2012 | 11:39
ΜΙΑ ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗ
Μια εξομολόγηση είναι απλά μια εξομολόγηση. Απλά όπως γράφουμε τη σκέψη μας, απλά κάνουμε και μια ανάρτηση. Είναι μια ανακούφιση, όχι γιατί την είπες, ανώνυμα σε ανώνυμους αγνώστους, απλά γιατί δημοσιοποιείς τη σκέψη σου και κάνεις μια σφυγμομέτρηση. Και θα λάβεις και κακά και καλά σχόλια. Αλλά το βασικό είναι ότι κατέγραψες, έβαλες τη σκέψη σου μπροστά σου και τη βλέπουν και περαστικοί. Σαν να άφησες ένα αγαλματάκι σου σε ένα δημόσιο δρόμο και το κοιτάς κρυμμένος από πιο πέρα με άλλη οπτική πλέον. Και μετά δεν έχει σημασία τι λέει ο άλλος αλλά τι κατάλαβα εγώ βλέποντας τον εαυτό μου να γράφει αυτά τα πράγματα. Κάθομαι και συλλογίζομαι τον εαυτό μου που βρέθηκε εδώ έξω να γράφει αυτό. Ακούω δύο γνώμες, συμφωνώ ή όχι ακούω και την άλλη άποψη.Και αυτό ευτυχώς γίνεται σιωπηλά.Δεν υποχρεούμαι να απαντήσω.Ακούω, συλλογίζομαι προβληματίζομαι για τον εαυτό μου.Πού βρίσκομαι, για να κάνω τη συγκεκριμένη στιγμή τη συγκεκριμένη σκέψη, που πλέον, δεν μπορεί να κρυφτεί, να μπει πάλι μέσα,έχει περάσει στην "ιστορία", είναι γραμμένη σ' ένα τοίχο.Κι αυτό καταγραφή συλλογισμού είναι, και εξομολόγηση μαζί. Αυτά.