18.12.2012 | 00:28
Τελικά αξίζει να διεκδικείς ?
Ξέρω ότι υπάρχουν σημαντικότερα προβλήματα στον κόσμο, αλλά...Τον τελευταίο χρόνο κόλλησα με έναν τύπο.Δεν ήξερα ούτε πως τον έλεγαν.. τον έβλεπα συνέχεια. Τελικά τον εντόπισα στο facebook.. τον έκανα φίλο.. (παιδαριώδης τρόπος προσέγγισης).Μιλάμε πολλούς μήνες.. Ενίοτε τον βλέπω και έξω και μιλάμε..Δείχνει να με συμπαθεί.. Η επικοινωνίας μας γίνεται συστηματική και εν τέλει μου προτείνει να βρεθούμε. Αν είσαι γκαντέμης άνθρωπος προκύπτουν πολλά στραβά με αποτέλεσμα να μην βρεθούμε.Ένα ξημέρωμα, εξαιτίας μιας δυσάρεστης για μένα κουβέντας, σχεδόν αναγκαστικά, του εξέφρασα τον λόγο που τον προσέγγισα.Καθορίσαμε μια συγκεκριμένη μέρα για να συζητήσουμε.Δεν βρεθήκαμε ποτέ.Έπειτα τον συνάντησα μερικές φορές κατά τύχη ενώ κάθε βράδυ μου μιλούσε μέσω ίντερνετ..Εδώ και δέκα μέρες δεν έχουμε ανταλλάξει ούτε "γεια".Δεν θέλω να του μιλήσω.Δεν θέλω να τον πιέσω.Παράλληλα αισθάνομαι εκτεθειμένη γιατί άνοιξα τα χαρτιά μου και από αυτόν εισπράττω αδιαφορία.Αισθάνομαι θυμωμένη με τον εαυτό μου γιατί του έδωσα πολύ χρόνο και ενώ είχα την ευκαιρία να διεκδικήσω την συζήτηση που αυτός είχε προτείνει.. επέλεξα να μπω στο παιχνίδι του, να τον συμβουλεύω για τις μουσικές του, να συζητάω σαν να μην τρέχει τίποτα. Φταίω.Έχει περάσει πάνω από ένας μήνας από τότε που του μίλησα για το τι νιώθω..Δεν ξέρω πια αν είναι αργά ή παράλογο να του ζητήσω εξηγήσεις..Απλά δεν αντέχω πια να με επηρεάζει συναισθηματικά κάποιος που δεν τον έχω ζήσει ουσιαστικά...