Πριν από περίπου έναν χρόνο ο Στέφανος Τσιτσιπάς ήταν στο Νο 205 της παγκόσμιας κατάταξης. Σήμερα, είναι ανάμεσα στους 50 καλύτερους τενίστες του κόσμου και μέχρι το τέλος του καλοκαιριού είναι πολύ πιθανό να βρίσκεται ψηλότερα από την 36η θέση*. Και όλα αυτά δύο μήνες πριν κλείσει τα 20 του χρόνια.
Η αλματώδης ανέλιξή του στο ATP ranking δεν πέρασε απαρατήρητη από τον κόσμο του τένις, ενώ την περασμένη εβδομάδα ασχολήθηκαν μαζί του μέχρι και οι «New York Times».
Όπως είναι λογικό, αυτή την περίοδο είναι σχεδόν ακατόρθωτο να πετύχεις τον Στέφανο. Βρίσκεται συνεχώς με μια βαλίτσα (ή με μια ρακέτα, αν προτιμάτε) στο χέρι και ταξιδεύει από τουρνουά σε τουρνουά για να κεφαλαιοποιήσει την άνοδό του.
Ελάχιστα 24ωρα αφότου επέστρεψε από το Παρίσι και το Ρολάν Γκαρός και μία μέρα πριν αναχωρήσει για την Ολλανδία καταφέραμε να συναντηθούμε στη Γλυφάδα ένα μεσημέρι καθημερινής. Η πρώτη ερώτηση δεν θα μπορούσε να είναι άλλη από το τι ακριβώς συνέβη τους τελευταίους μήνες και πού αποδίδει ο ίδιος τις συνεχόμενες καλές εμφανίσεις του στα γήπεδα του κόσμου.
«Έχουν αλλάξει πολλά πράγματα σε σχέση με πέρυσι, εντός και εκτός γηπέδου. Έχει αλλάξει ο χαρακτήρας μου, ο τρόπος που αντιμετωπίζω όσα συμβαίνουν μέσα στο παιχνίδι. Έχω αποκτήσει πλέον περισσότερη εμπειρία και δίπλα μου βρίσκεται ένα πολύ καλύτερο team. Η ακαδημία Μουράτογλου με έχει βοηθήσει να ανέβω φέτος επίπεδο και να συνειδητοποιήσω την αξία μου ως παίκτη» εξηγεί.
«Θέλω να πετύχω κάτι που δεν έχει καταφέρει κανένας άλλος στην Ελλάδα. Να κερδίσω τίτλους, να μπει το όνομά μου στο Hall of Fame. Να γίνω ο καλύτερος τενίστας του κόσμου, χωρίς να είμαι απαραίτητα το Νο1»
«Τι εννοείς όταν λες ότι έχει αλλάξει ο χαρακτήρας σου;» τον ρωτάω. «Έχω γίνει πιο πειθαρχημένος και πιο αποφασιστικός μέσα στο γήπεδο. Ξέρω τι πρέπει να κάνω κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού, πώς να χειριστώ ορισμένες καταστάσεις. Καταλαβαίνω τα λάθη μου και τα διορθώνω. Με αυτό τον τρόπο μένω περισσότερη ώρα μέσα στο παιχνίδι κι έτσι δυσκολεύω το έργο του αντιπάλου μου».
Αν και η χώρα μας δεν έχει ιδιαίτερη παράδοση στο τένις, οι επιδόσεις του Τσιτσιπά, οι συμμετοχές του στα κυρίως ταμπλό μεγάλων τουρνουά και Grand Slam αλλά και η θέση του στην παγκόσμια κατάταξη (σ.σ. είναι o πρώτος Έλληνας αθλητής που μπήκε ποτέ στο top 100) έχει κάνει αρκετούς να τον χαρακτηρίζουν ήδη ως τον καλύτερο Έλληνα τενίστα όλων των εποχών. Τον αγχώνει η ταμπέλα αυτή;
«Να σου πω την αλήθεια περισσότερο αγχωνόμουν όταν ήμουν Νο150 ή 160 παρά τώρα που ξέρω ότι είμαι μέσα στους 50 καλύτερους τενίστες του κόσμου. Δεν νιώθω ούτε άγχος ούτε ευθύνη γιατί ξέρω ότι η βαθμολογία μου αυτήν τη στιγμή αντικατοπτρίζει την αξία μου, αν δεν είναι και χαμηλότερη. Νιώθω χαρούμενος που εκπροσωπώ την Ελλάδα και μαζί με τη Μαρία (σ.σ. εννοεί τη Σάκκαρη, Νο 32 στις γυναίκες) δημιουργούμε ένα νέο image για το τένις στην Ελλάδα. Υπάρχουν άνθρωποι που παίζουν πλέον τένις αντί για ποδόσφαιρο ή μπάσκετ. Το συναίσθημα αυτό είναι φανταστικό» λέει και ολοκληρώνει τη σκέψη του με ένα τεράστιο χαμόγελο.
Αναμφίβολα η μεγαλύτερη επιτυχία της φετινής χρονιάς (σ.σ. μέχρι την επόμενη) ήταν η συμμετοχή του στον τελικό του όπεν της Βαρκελώνης τον Απρίλιο, όπου και ηττήθηκε από τον Ράφα Ναδάλ με 2-0 σετ. Για να μην ξεχνιόμαστε, όσον αφορά τα ρεκόρ, με τη συμμετοχή του αυτή ο Τσιτσιπάς έγινε ο πρώτος Έλληνας στην ιστορία του αθλήματος που αγωνίζεται σε τελικό του ATP Tour στο μονό. Πώς είναι, όμως, η εμπειρία τού να παίζεις απέναντι σε έναν από τους καλύτερους τενίστες του κόσμου και μάλιστα μέσα στο «σπίτι του», σ' ένα γήπεδο που φέρει το όνομά του; Και πώς στο καλό προετοιμάζεσαι για έναν τέτοιο αγώνα;
«Σε πνευματικό επίπεδο είναι δύσκολο να το διαχειριστείς. Ήξερα ότι τα προγνωστικά ήταν υπέρ του και ότι δεν είχα πολλές ελπίδες να κερδίσω. Μπαίνοντας στο ματς, ο στόχος μου ήταν να πάρω όσα περισσότερα γκέιμ μπορούσα».
«Είχες, δηλαδή, τακτική πριν από τον αγώνα; Υπάρχει τακτική για να αντιμετωπίσεις κάποιον σαν τον Ναδάλ;» ρωτάω μάλλον αφελώς. «Για κάθε παίχτη υπάρχει τακτική. Δεν έχει σημασία ποιος είναι και πού βρίσκεται στο ranking. Την ακολούθησα βέβαια, αλλά νομίζω πως θα έπρεπε να ήμουν λίγο πιο υπομονετικός κατά τη διάρκεια του αγώνα. Δεν μου ήταν εύκολο, όμως, γιατί, όπως όλοι ξέρουμε, ο Ναδάλ μπορεί να σου κάνει τη ζωή δύσκολη».
«Νιώθεις φόβο απέναντι σε τέτοιους αντιπάλους;». «Δεν ένιωσα φόβο, αλλά με επηρέασε η γλώσσα του σώματός του πριν ξεκινήσει ο αγώνας. Ήταν κάπως σαν να μπήκε ένας ταύρος μέσα στο γήπεδο. Ένιωθα τη δυναμική του, τη διάθεσή του να να κυριαρχήσει απέναντί μου από δεκαπέντε μέτρα μακριά».
Όση ώρα διαρκεί η συζήτησή μας βγάζει μια τρομερή αυτοπεποίθηση στις απαντήσεις του, στοιχείο μάλλον απαραίτητο για έναν αθλητή που έχει βάλει στόχο να συγκαταλέγεται μεταξύ των κορυφαίων του κόσμου. Άμεσος, συνειδητοποιημένος, προσηλωμένος στους στόχους του, πολλές φορές με κάνει να ξεχνάω ότι μιλάω με έναν πιτσιρικά που δεν έχει κλείσει ακόμη τα 20.
Την αγάπη του για το τένις τη χρωστάει στους γονείς του. Η μητέρα του, πρώην τενίστρια με καταγωγή από τη Ρωσία, και ο πατέρας του είχαν από πριν σχέση με τον χώρο. Επομένως η μύηση και η ενασχόληση του Στέφανου με το άθλημα ήρθε κάπως φυσιολογικά. Ο ίδιος θεωρεί ότι περισσότερο τον βοήθησε που οι γονείς του ασχολούνταν με το τένις παρά τον άγχωσε να εκπληρώσει τις όποιες προσδοκίες μπορεί να είχαν.
«Με στήριξαν πάρα πολύ. Περάσαμε πολλές δύσκολες στιγμές στο παρελθόν. Είχαμε οικονομικά προβλήματα. Υπήρχαν αμφιβολίες για το αν έπρεπε να ασχοληθώ με το τένις. Είχαμε έναν άνθρωπο, τη θεία της μητέρας μου, που μας βοήθησε πάρα πολύ. Έχει παίξει μεγάλο ρόλο σε όσα έχω καταφέρει. Μιλάω για την εποχή που ήμουν 15-16 ετών και έπρεπε να βάζουμε χρήματα από την τσέπη μας για να συνεχίσω να ταξιδεύω και να μπορώ να αγωνίζομαι απέναντι στους καλύτερους junior αθλητές του κόσμου».
Η καθημερινότητα ενός αθλητή που βρίσκεται επίπεδο του Τσιτσιπά απαιτεί αντοχές και πειθαρχία. Ξυπνάει, τρώει, κάνει προπόνηση στο γήπεδο, ακολουθεί πρόγραμμα fitness, τρώει ξανά, μετά πάλι προπόνηση και ύστερα ύπνος. Διαλείμματα επί της ουσίας δεν υπάρχουν, αφού τα τουρνουά διαδέχονται το ένα το άλλο. Τον ρωτάω αν νιώθει καμιά φορά ότι θυσιάζει πολλά πράγματα για το τένις. «Να σου πω την αλήθεια, το έχω σκεφτεί πάρα πολλές φορές αυτό και γίνεται πιο έντονο όταν επιστρέφω στην Ελλάδα. Νιώθω, όμως, τυχερός που είχα την ευκαιρία να ταξιδεύω από πάρα πολύ μικρός. Άλλα παιδιά της ηλικίας μου δεν την είχαν ποτέ. Πήρα μεγάλο ρίσκο γιατί ήθελα να γίνω επαγγελματίας τενίστας και μέχρι στιγμής έχει αποδώσει. Ήξερα ότι ήταν αυτό που θέλω να κάνω».
«Δεν σ' ενοχλεί που πρέπει να προσέχεις τι τρως ή που δεν μπορείς να πιεις αλκοόλ ένα βράδυ;» «Συνήθεια είναι. Νιώθω πολύ οk με αυτό. Δεν μου λείπει κάτι. Γενικώς, προσπαθώ να τρέφομαι σωστά, δεν το παρακάνω με φαγητά που δεν χρειάζεται ο οργανισμός μου. Είμαι μεγάλος φαν του σούσι και της ιταλικής κουζίνας. Είναι πολύ σημαντικό το σώμα σου να είναι πάντα έτοιμο για αγώνα. Όσο για το αλκοόλ, δεν πίνω έτσι κι αλλιώς. Δεν μου αρέσει».
Όπως έχει δηλώσει σε πολλές συνεντεύξεις του, ίνδαλμά του είναι ο Ρότζερ Φέντερερ, πιθανότατα ο καλύτερος τενίστας όλων των εποχών. Μου λέει ότι οι δυο τους είναι πολύ καλοί φίλοι και πως έχει το τηλέφωνό του. Μάλιστα, κρατά σαν φυλαχτό μια συμβουλή που του έδωσε κάποτε, «Winning solves a lot of problems» (σε ελεύθερη μετάφραση «οι νίκες λύνουν πολλά προβλήματα»), και συμφωνώ μαζί του γιατί, για να το λέει ο Ελβετός σούπερ-σταρ του τένις, μάλλον κάτι θα ξέρει.
Αν ακολουθήσει κανείς την επίσημη σελίδα του Στέφανου Τσιτσιπά στο Facebook, θα δει ότι είναι ιδιαίτερα δημιουργικός. Του αρέσει να φτιάχνει online content και να το μοιράζεται με τους followers του. Έχει δημιουργήσει και ένα ταξιδιωτικό vlog όπου καταγράφει τις περιπλανήσεις του στον κόσμο του επαγγελματικού τένις.
«Ξεκίνησα το vlog επειδή μου αρέσει να δείχνω στον κόσμο όλα όσα βιώνω στα ταξίδια μου. Είχε μεγάλη ανταπόκριση και έτσι εξελίχθηκε σε ένα πολύ ενδιαφέρον χόμπι για μένα. Και ντοκιμαντέρ μου αρέσει να φτιάχνω. Θέλω, επίσης, να ξεκινήσω ένα podcast στο Apple Music και το Spotify που θα λέγεται "A Greek abroad". Θα μιλάω για διάφορα πράγματα που συμβαίνουν στα tours και ίσως να έχω και guests από άλλους τενίστες».
Μαζί με τη Μαρία Σάκκαρη συμβολίζουν την αναγέννηση του ελληνικού τένις, μετά την εποχή της Λένα Δανιηλίδου και του Κώστα Οικονομίδη. Οι δυο τους, μάλιστα, έχουν προσκληθεί να εκπροσωπήσουν την Ελλάδα στο επερχόμενο Hopman Cup που θα διεξαχθεί στο Περθ της Αυστραλίας τον Ιανουάριο του 2019. Τον ρωτάω αν η ταυτόχρονη εμφάνιση δύο Ελλήνων αθλητών τέτοιου επιπέδου είναι τυχαία ή αποτέλεσμα συγκυριών και στη συνέχεια αν υπάρχουν κατάλληλες υποδομές για το τένις στην Ελλάδα.
«Όσα έχουμε καταφέρει με τη Μαρία είναι όλα εκτός Ελλάδας. Εγώ έκανα εδώ προπόνηση μέχρι πριν από 3-4 χρόνια, αλλά πλέον πηγαίνω στη νότια Γαλλία, όπου τα πράγματα είναι καλύτερα. Εκεί υπάρχουν παίχτες για να προπονούμαι και γενικότερα οι συνθήκες γύρω από το τένις είναι πιο ευνοϊκές. Και η Μαρία, από 15 ετών, ξεκίνησε να προπονείται στην Ισπανία. Είναι δύσκολο να κάνεις προετοιμασία στην Ελλάδα. Δεν υπάρχουν κατάλληλες υποδομές. Γήπεδα μπορεί να υπάρχουν, αλλά δεν υπάρχουν αρκετοί παίκτες ούτε κατάλληλο κλίμα για να πεις "θα δουλέψω εδώ"».
Πριν φύγω, του ζητάω να μου πει ποιο είναι το όνειρό του. «Θέλω να πετύχω κάτι που δεν έχει καταφέρει κανένας άλλος στην Ελλάδα. Να κερδίσω τίτλους, να μπει το όνομά μου στο Hall of Fame. Να γίνω ο καλύτερος τενίστας του κόσμου, χωρίς να είμαι απαραίτητα το Νο1».
*Επισήμως ο Στέφανος Τσιτσιπάς βρίσκεται ακόμη στην 39η θέση του ATP ranking, αλλά αυτό θα αλλάξει την ερχόμενη εβδομάδα λόγω των αποτελεσμάτων στο Ρολάν Γκαρός. Με βάση τις προβλέψεις του live-tennis.eu αναμένεται να σκαρφαλώσει τρεις θέσεις και να βρεθεί στην 36η.
