5.1.2013 | 12:07
Γράμμα στην _______
Αγαπημένη μου φίλη, Ξέρεις ότι σ' αγαπώ ή έστω το υποθέτεις. :) Αυτή τη περίοδο θα απομακρυνθώ λίγο από σένα και για τις δυο μας και κυρίως για μενα αυτή τη φορά. Είσαι ένα από τα γοητευτικότερα πλάσματα που υπάρχουν:η ηρωίδα που οι συγγραφείς φαντάζονται και οι κοινοί θνητοί από τον φθόνο τους απλά δεν αποδέχονται. Νιώθω πολύ τυχερή που σε γνώρισα και που μου χεις χαρίσει τόσο όμορφες στιγμές τόσο απλόχερα και που μ΄άφησες να σε πλησιάσω. Από την άλλη όμως, δεν αντέχω. Μερικές φορές όταν θες να προστατέψεις τον εαυτό σου πληγώνεις τους άλλους. Σκέφτεσαι ότι κι άλλοι το ίδιο θα κάνουν κι έχεις δίκιο... :/ Οπότε θα το κάνω κι εγώ, δεν ξέρω αν μετά μ' αφήσεις να επιστρέψω θα καταλάβω. Απλά ΠΡΕΠΕΙ να μείνω μόνη μου όχι γιατί θα νιώσω καλύτερα αλλά για να χτίσω πάλι κι εγώ τους τοίχους μου(ευτυχώς αυτή τη περίοδο είσαι σε καλά χέρια οπότε πίστεψε με, έχεις αυτό που χρειάζεσαι) Απλά ξέρω ότι έκανα λάθος, αλλά το μέγεθος του λάθους μου έχει μια δυσανάλογη τιμωρία και το ξέρεις. Αλλά έτσι είσαι και έτσι σ' αγαπώ, γιατί κι η καλοσύνη σου είναι δυσανάλογη-μεγαλύτερη απ' αυτή που αξίζω. Απλά κι εγώ δυσκολεύομαι να ξεχάσω και θέλω χρόνο. Και το πρόβλημα είναι ότι καταλαβαίνω όλο το σύμπλεγμα λαθών όχι μόν το δικό μου κι αυτό που προκαλεί ανάμεικτα συναισθήματα με βάση τον πόνο. Με ειλικρίνεια, μια φίλη σουΥΓ. Ελπίζω να περνάς όμορφα. :) Α, και πρώτα θα ζητήσω συγγνώμη εκεί που την οφείλω εννοείται.