ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

το βράδυ κοιμήθηκα αργά. περίμενα να σου μιλήσω. τελικά δε σου μίλησα.είχα τα γόνατα στο στήθος και τα χέρια τυλιγμένα γύρω μου. δεν έχω τώρα κορμί να αγκαλιάσω. ελπίζω όμως πως σε λίγο καιρό θα έχω εσένα δίπλα μου.είναι φορές που σκέφτομαι πως δε θα σε βρω ποτέ.. το μαξιλάρι μουσκεύει, τα δάκρυα καίνε..έχεις νιώσει ποτέ την ψυχή σου να τρέμει? είναι αυτό το αόρατο τρέμουλο, το άηχο αναφυλητό που μόνο τραντάζει το στέρνο σου και εκεί κάπου μες τον πόνο τα μάτια κλείνουν και έρχεται το πρωί για να σε βρει στην ίδια θέση, και πάλι η ίδια σκέψη στο μυαλό : εσύ.σα να μην άλλαξε τίποτα, σα να μην έγινε τίποτα.είναι δύσκολο να μη σε έχω. είναι δύσκολο να σε έχω μακρυά μου.Δε μπορώ. συγγνώμη.