ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Δεν εχω τα κοτσια να σε δω υστερα απο τόσα χρονια κι ας το ζητας. Δειλιάζω, λυπάμαι..Επειδή σε ακολουθώ σιωπηρά, κ το ξέρεις, και εσυ το ίδιο κάνεις θέλω να σου πω τι καταλαβαίνω εγω για σένα. Οπου κ αν πηγες, σίγουρα χαρά δεν εχεις βρει- την ψάχνεις ακόμη..Τις αλυσίδες τις φυλακής σου εσυ τις εφτιαξες. Εσυ της εδωσες τα κλειδια κ τωρα τα κρατα γερά οχι για πολύ, υποθέτω.Είναι κ αυτο ενα θύμα που ζει μια επίπλαστη ευτυχία, ζει την ψευδαίσθηση οτι σε κέρδισε αλλά ποτε δεν σε εχει.Τέχνη κ γνωσεις δεν αρκούν για να σε παρασύρουν "να χορεψεις μαζι της στην λευκή καταιγίδα¨" κ δυστυχως θα χρειαστει πολλά κουτια με σπίρτα για να αναψει μια φλογα που ειναι για παντα σβησμενη.Γιατι στα λεω ολα αυτά...μια πιανει μια περίεργη διάθεση ωρες ωρες.