3.2.2013 | 20:35
.
καλα όλα αυτα,η ζωή κυλάει ομορφα,δραστηρια και δημιουργικά,με λυμένα σχεδόν όλα τα απωθημένα.Το μόνο που μένει είναι να ερωτευτώ κάποιον όπως εκείνον πέρισυ,να μου αρέσει τόσο πολύ από την πρώτη στιγμή,με όλα του ελαττώματα μέχρι το τέλος.Απλώς τώρα να μην έχει τέτοιο τέλος(αχ).Φοβάμαι οτι ίσως έχω εξυψωσει τα αισθήματα που ένιωθα τότε,και ενώ αυτός δε με συγκινεί πια,η ανάμνηση της ευτυχίας μου με κάνει να αποζητώ το τέλειο και να απορρίπτω όποιον δεν πληροί στο ελάχιστο τις προσδοκίες ενός μυαλου που αναπολεί επί ενα χρόνο την ανάμνηση αυτή.