ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Τίποτε δεν απόμεινε στον κόσμο πια για μένα,όλα βρωμούν τριγύρω μου και φαίνονται χεσμένα.Όλα σκατά γενήκανε και ο δικός μου κώλοςσκατά εγίνηκε κι αυτός, σκατά ο κόσμος όλος.Μόνο σκατά φυτρώνουνε στον τόπο αυτό τον άγονοκι όλοι χεσμένοι είμαστε, σκατάδες στο τετράγωνο.Μας έρχεται κάθε σκατάς, θαρρούμε πως σωθήκαμε,μα μόλις φύγει βλέπομε πως αποσκατωθήκαμε.Σκατά βρωμάει τούτος δω, σκατά βρωμά κι εκείνος,σκατά βρωμάει το σκατό, σκατά βρωμά κι ο κρίνος.Σκατά κι εγώ, μες στα σκατά, και με χαρτί χεσμένοό,τι κι αν γράψω σαν σκατό προβάλλει σκατωμένο.Σκατά τα πάντα θεωρώ και χωρίς πια να απορώ,σκατά μασώ, σκατά ρουφώ, σκατά πάω να χέσω,απ’ τα σκατά θα σηκωθώ και στα σκατά θα πέσω.Όταν πεθάνω χέστε με, τα κόλλυβά μου φάτεΚαι πάλι ξαναχέστε με και πάλι ξαναφάτε,μα απ’ τα γέλια τα πολλά κοντεύω ν’ αρρωστήσωκαι δεν μπορώ να κρατηθώ, μου φεύγουν από πίσω.Σκατά ο μεν, σκατά ο δε, σκατά ο κόσμος όλοςκι απ’ το πολύ το χέσιμο μου πόνεσε ο κώλος!Μυρωμένοι Στίχοι (Γ. Σουρής)