ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Σε βρήκα τυχαία στη Ρόδο τον Αύγουστο του 2011, όπου είχα να βρεθώ 14 χρόνια. Μου έστειλες μήνυμα στο κινητό λέγοντας μου "είμαι και εγώ Ρόδο!" θυμάσαι Μαριάννα; Την πρώτη φορά που συναντηθήκαμε, ύστερα από τόσα χρόνια, σε πήρα στην αγκαλιά μου και σε σήκωσα στον αέρα. Περάσαμε μία υπέροχη εβδομάδα, θυμηθήκαμε τα παλιά, κάναμε τις γύρες μας, όπως τότε. Περάσαμε τέλεια! Γνωριστήκαμε εκεί, στο νησί, το '94. Αθηναίοι και οι δύο, εγώ ζούσα Ρόδο, εσύ πηγαινοερχόσουν τα καλοκαίρια. Ο αδελφός σου ζούσε και ακόμα ζει εκεί. Πίσω τώρα στον Αύγουστο του 2011. Πέρασαν οι μέρες και ήρθε η μέρα της αναχώρησης σου για Αθήνα. Μας βγήκε το ερωτικό. Πάντα υπήρχε, αλλά το καλύπταμε. Εκείνο τον Αύγουστο όμως, εγώ 42, εσύ 40, ωριμότεροι και ομορφότεροι, το εκδηλώσαμε. Ίσως όχι με την ορμή που θα "έπρεπε". Κάποια φιλιά και λίγη κουβέντα. Σε μία εβδομάδα θα γύρναγα και εγώ Αθήνα και θα τα λέγαμε καλύτερα από κοντά. Εσύ σε "σχέση" (ο θεός να την κάνει, όπως επι λέξη είπες), με τον Άγγελο. Μόλις επέστρεψα, τέλος Αυγούστου, σου τηλεφώνησα να βρεθούμε. Είπες πως ...."η κολλητή σου, θα λείψει διακοπές για δέκα (10!!) ημέρες και θα βγείτε. Μετανάστρια πήγαινε η κοπέλα;! Ξενέρωμα! Αφού γούσταρες και το έδειχνες, γιατί πρέπει η δηθενιά να τα καταστρέψει όλα;! Θα σε έχω για πάντα στις αναμνήσεις μου, εκεί στη Ρόδο, στα ηρωικά μας νιάτα, με τις παρέες μας, τα ξενύχτια μας, τα πιώματα μας! Γιώργος Π.