"Από πότε κατάλαβες πως ήθελες να σχεδιάζεις;" ρώτησα τον Οδυσσέα και έλαβα μια απάντηση που μου άρεσε πολύ.
Μου είπε: "Όταν τον ρωτούσαν πότε άρχισε να ζωγραφίζει, ένας πολύ διάσημος κομίστας, ο Zep Titeuf, απαντούσε το εξής: <<Απλά δε σταμάτησα ποτέ! Από πάντα, τα παιδιά ζωγραφίζουν, μόνο που η ζωή είναι τέτοια που τα περισσότερα σταματάνε μια μέρα>>. Όσο με αφορά, πάντα αισθάνθηκα ότι αυτός είναι ο δρόμος μου και κανένας άλλος."
Την δουλειά του Οδυσσέα την γνώρισα πριν αρκετά χρόνια, όταν εικονογράφησε εξαιρετικά τη συλλογή παραμυθιών μου "Το Μαγεμένο Χωριό" που απ' ό,τι ξέρω είναι η μοναδική μέχρι στιγμής δουλειά του στην Ελλάδα. Τότε είχα δει το πορτφόλιό του και είχα ενθουσιαστεί με το πόσο ευέλικτος ήταν, πόσο του άρεσε η ποικιλία -και θεμάτων αλλά και σχεδιαστικών στυλ.
Για το "Μαγεμένο Χωριό" είχε σχεδιάσει διάφορα πράγματα.
Μεταξύ των άλλων:
Πάντως η αγαπημένη μου εικόνα, ήταν αυτή με την οποία ξεκινούσαν όλα:
Πέρασαν πέντε χρόνια από τότε, και μιας και ποτέ δεν γνωριστήκαμε από κοντά (ούτε καν στο τηλέφωνο δεν είχαμε μιλήσει!) θέλησα, με τραγική καθυστέρηση, να μάθω περισσότερα γι' αυτόν.
Οδυσσέα, τι νιώθεις ότι είσαι; Κομίστας; Εικονογράφος; Καλλιτέχνης; Όλα μαζί;
Θα έλεγα ότι είμαι τεχνίτης. Δεν μου αρέσει η λέξη ''καλλιτέχνης'', δίνει την εντύπωση ότι είμαι καλύτερος από τους άλλους κατά κάποιο τρόπο. Τη βρίσκω υπερβολική. Με τίποτα δε θα έλεγα ότι είμαι καλλιτέχνης. Κομίστας και εικονογράφος, ναι... αυτή είναι η δουλειά μου, αφού είμαι χρωματιστής για κόμικς. Τεχνίτης γενικά, γιατί μου αρέσει να σκαλίζω να ψάχνω νέες τεχνικές και να δημιουργώ ό,τι περνάει από το μυαλό με ό,τι διαθέσιμο υλικό υπάρχει. Ένα από τα χόμπυ μου είναι να φτιάχνω μακέτες από ταινίες και αγαλματάκια.
Τι κόμικς διάβαζες όταν ήσουν μικρός;
Αστερίξ και Λούκυ Λουκ φυσικά, Τιντιν, τα Στρουμφάκια, Πιερ Τόμπαλ, Βοule et Bill, Iznogoud, Σπύρου και άλλα πολλά γαλλο-βέλγικα κόμικς για παιδιά. Στην εφηβεία ανακάλυψα δημιουργούς όπως ο Enki Bilal ή ο Tardi και το νέο κύμα των κόμικς. Τότε επίσης άρχισα να ενδιαφέρομαι για τα underground αμερικάνικα κόμικς με τον Αrt Spiegelman (Maus).
Ζώντας στο Βέλγιο, τα κόμικς ήταν παντού; Είναι στην κουλτούρα των Βέλγων δεν είναι;
Tα κόμικς έχουν πραγματική σημασία εδώ. Το Βέλγιο έχει παράγει αμέτρητους καλλιτέχνες και κομίστες. Υπάρχει μια ενέργεια, μια δυναμική γύρω από τα κόμικς. Κάθε πόλη έχει και το δικό της φεστιβάλ κόμικς. Στις Βρυξέλλες πρέπει να υπάρχουν ίσα με 200 φεστιβάλ κόμικς (εντάξει το παρακάνω λίγο). Έχουμε άπειρα εξειδικευμένα μαγαζιά, ένα εθνικό κέντρο των κόμικς, μουσεία, σχολές, ακαδημίες κτλ.
Επίσης μερικοί από τους μεγαλύτερους εκδότες βρίσκονται στο Βέλγιο. Οι Βέλγοι δίνουν μεγάλη σημασία στο βιβλίο-αντικείμενο, καλοτυπωμένο και με ωραίο σκληρό εξώφυλλο. Το κόμικς είναι αντικείμενο συλλογής, όχι απλά ένα βιβλιαράκι που το διαβάζεις μια φορά και μετά το πετάς. Γι' αυτό και μερικές εκδόσεις είναι πανάκριβες.
Με λίγα λόγια, ναι, είναι θέμα κουλτούρας για την οποία οι Βέλγοι είναι αρκετά περήφανοι. Δυστυχώς, ακόμη κι εδώ, αυτός ο πλούτος διατρέχει μεγάλο κίνδυνο. Με το ίντερνετ και τα online μαγαζιά, απειλούνται οι μικροί βιβλιοπώλεις που κάνουν μία από τις πιο σημαντικές δουλειές, να διακινούν και να διαφημίζουν τους νέους καλλιτέχνες.
Πάντως εγώ θεωρώ τον εαυτό μου πολύ περήφανο που γεννήθηκα σε μια χώρα που τα κόμικς έχουν τόση σημασία.
Τι σπούδασες και πού;
Χαχα, σπούδασα ''κόμικς'' στη σχολή ST-Luc στις Βρυξέλλες, τι άλλο...
Δυστυχώς δεν έχω και πολύ καλές αναμνήσεις από εκείνη την περίοδο. Με λίγα λόγια, οι καθηγητές ήταν σφηνωμένοι σε ένα είδος δημιουργίας, δεν τους άρεσε καθόλου που ήθελα να κάνω λίγη επιστημονική φαντασία και μου φέρονταν πολύ άσχημα ή δεν μου έδιναν καμία σημασία. Ευτυχώς όμως κατάφερα να μάθω και κανα δυο πραγματάκια που μου χρησίμευσαν πολύ μέχρι τώρα. Ας πούμε, έμαθα πως ό,τι κι αν συμβεί, πρέπει να κάνεις το γούστο σου, ακόμα κι αν δεν αρέσει στους άλλους.
Τι σου αρέσει πιο πολύ να σχεδιάζεις;
Τα τερατάκια μου αρέσουν πολύ, και η φαντασία γενικότερα. Επιστημονική φαντασία και post-apocalyptic εικόνες και ιστορίες. Ενδιαφέρομαι κυρίως για το ανθρώπινο σώμα, πώς λειτουργεί ο σκελετός, οι μύες. Αλλά τελικά μου αρέσει να τα ζωγραφίζω όλα!
Ποιος είναι ο ήρωάς σου, ο καλλιτέχνης που εκτιμάς πιο πολύ;
Έτσι, θα έλεγα ο Hugo Pratt. Δεν ξέρω κανέναν άλλο που να καταφέρνει να διαδώσει τόσο όμορφα τα συναισθήματα και τις ατμόσφαιρες. Εκτός από τον Corto Maltese, που τον ξέρουν όλοι, θα συνιστούσα το "Les Celtiques" , όπου εμφανίζεται και ο Corto αλλά είναι άλλο πράγμα. Αυτό το βιβλίο θα το έπαιρνα μαζί μου σε ένα έρημο νησί. Ύστερα, δεν μπορώ παρά να μιλήσω για τον Denis Bajram και το απίστευτο "Universal War One", το συνιστώ σε όσους γουστάρουν επιστημονική φαντασία. Δε λέω περισσότερα, ανακαλύψτε το!
Τι ετοιμάζεις τώρα;
Αυτή τη στιγμή ετοιμάζω μια σειρά που βασίζεται σ' ένα μυθιστόρημα επιστημονικής φαντασίας. Στο μενού θα έχει post-αποκαλυπτικό κόσμο, τεράστιες μάχες, περίεργα ιπτάμενα αντικείμενα, μαφίες, τρομοκράτες, συνωμοσίες, μεταλλαγμένους ανθρώπους και άλλα πολλά. Το σχέδιο το έχει δεχτεί ο συγγραφέας και υπάρχει περίπτωση να γίνει και ταινία. Προς το παρόν δεν έχω βρει εκδότη γι' αυτό το project, αλλά το παλεύω. Και ακόμη κι αν δε βρω εκδότη, θα το συνεχίσω μόνος μου, διότι όπως έλεγα πιο πριν, πρέπει να κάνεις το γούστο σου...
σχόλια