τα καημένα τα πουλάκια *

{ τα πουλάκια θα τα πάρει
ο βοριάς που θα περάσει }

Είναι πάντα βαρύς ο χειμώνας. Και ολόιδιος. Τι του σαρανταένα σαρανταδύο στην περιοχή πρωτευούσης, τι ο παραπέρσυνος κι αυτός που περπατάμε μισοχαμένοι στο σύνολο της επικράτειας. Πάντα κατεβάζει κρύο. Στα δάση. Στις πόλεις. Στα δέντρα. Στους καναπέδες. Πάντα παγώνουν τα πουλάκια,πάντα ξυλιάζουν στο ξεροβόρι και τα ακραία καιρικά. O βοριάς δεν λυπάται τα φτεράκια που τουρτουρίζουν,ο βοριάς είναι επαγγελματίας άνεμος,ρυθμισμένος αιώνες στο φύσημα.

Και τα πουλάκια πεινάνε, διψάνε, θέλουν ν' ακούσουν '' μπες μέσα να ζεσταθείς κι όταν ζεσταθείς φύγε και ξαναέλα''.  Την καλή κουβέντα, την καλή κουβέρτα, τo  ζεστό φιλί θέλουν. Ν' ανοίξεις το τζάμι να μπουν και να το ξανανοίξεις να ξαναβγούν. Να καταγράψουν τη φιλοξενία και να πετάξουν για άλλο περβάζι. Επαγγελματίες μνησιπήμονες, ρυθμισμένα αιώνες στις τεχνικές στοργής .

Σοφά και καημένα πουλάκια.
Προαιώνια και έσχατα κριτήρια σωτηρίας.

Τα σώζεις και σώζεσαι.
-Δεν τα σώζεις σε παίρνει και σένα ο βοριάς .

________________________

Τα καημένα τα πουλάκια

/Ναπολέων Λαπαθιώτης

Kρύο βαρύ, χειμώνας όξω,
τρέμουν οι φωτιές στα τζάκια·
τώρα, ποιος τα συλλογιέται
τα καημένα τα πουλάκια!

Tα πουλάκια είναι στα δέντρα,
τα πουλάκια είναι στα δάση,
― τα πουλάκια θα τα πάρει
ο βοριάς που θα περάσει·

η βροχή, και το χαλάζι,
κι ο βοριάς που θα περάσει,
― και το χιόνι, που το παίρνουν,
στις αυλές με το φαράσι...

Kι αν η νύχτα είναι μεγάλη,
κι έρχεται γιομάτη τρόμους,
κι αν ο θάνατος, απόψε,
φέρνει γύρα, μες στους δρόμους,

κι αν η παγωνιά θερίζει,
κι είναι δίχως ρουχαλάκια,
δε βαριέσαι, ― ποιος θυμάται
τα καημένα τα πουλάκια...

Tα πουλάκια είναι στα δέντρα,
τα πουλάκια είναι στα δάση,
― τα πουλάκια θα τα πάρει,
ο βοριάς που θα περάσει·

η βροχή, και το χαλάζι,
κι ο βοριάς που θα περάσει,
― και το χιόνι, που το παίρνουν,
στις αυλές, με το φαράσι...

Στα παιδάκια είναι τα χάδια,
στα παιδάκια, τα φιλάκια:
τώρα, ποιος τα συλλογιέται
τα καημένα τα πουλάκια;

Kι όταν γίνει, πάλι, βράδυ,
κι όλοι πάνε να πλαγιάσουν,
να χωθούν μες στα κρεβάτια,
μην τυχόν και ξεπαγιάσουν,

τα πουλάκια τα καημένα,
τα πουλάκια, τώρα, πέρα
θα χαθούν, χωρίς ελπίδα
να φανούν την άλλη μέρα...