Aπό τη Νένα Καζαντζίδου
Κάποιοι την ξέρουν ως Λυγερή Γαίτη, κάποιοι ως Λίγκα Λου και κάποιοι ως Soumada Sou. Δηλαδή, κάποιοι την ξέρουν ως art director με πολλά βραβεία στις αποσκευές της, κάποιοι ως πριγκίπισσα που πρωταγωνιστεί στην πιο παράξενη ιστορία του κόσμου http://whoisalexandrak.com/paraxeni-istoria.html και κάποιοι ως food blogger. Η καλύτερη food blogger για εμένα και ναι μπορώ να σε πείσω γι’αυτό. Είναι αυτή που μεγαλώνοντας στο ίδιο σπίτι με την γιαγιά της αγάπησε την κουζίνα από μικρή, παρατηρώντας όλα όσα μαγειρεύονταν εκεί. Είναι αυτή που εκτός από τις λαχταριστές φωτογραφίες όσων μαγειρεύει, μοιράζεται και τις προσωπικές της ιστορίες, σκέψεις και φαντασιώσεις. Και έτσι τη νιώθεις φίλη σου. Γιατί έτσι δεν κάνουμε και με τους πιο αγαπημένους μας φίλους; Τους καλούμε στο σπίτι μας, όχι για να βρουν έτοιμο το φαγητό. Αλλά για να μας κάνουν παρέα στην κουζίνα όσο θα το ετοιμάζουμε. Κάπως έτσι αισθάνεσαι διαβάζοντάς την. Σα να έχεις έναν άνθρωπο δίπλα σου την ώρα που μαγειρεύεις και λέτε τα νέα σας, τα όνειρά σας, τις αναμνήσεις σας…
Έτσι, λοιπόν, πέρασα μια θαυμάσια μέρα παρέα με τη Soumada Sou. Μου έφτιαξε samosa, κοτόπουλο κόρμα με ρύζι με μπαχαρικά και σταφίδες, μια υπέροχη σανγκρία με φρούτα, τζίντζερ και δυόσμο, λιμονσού (το δικό της τιραμισού) και ένα μοναδικό ρόφημα λευκής σοκολάτας που είναι εύκολο να γινει, αλήθεια σου λέω, αφού το είδα να γίνεται μπροστά στα μάτια μου και αν το φτιάξεις μια φορά, δε θα ξαναθελήσεις την κλασική σοκολάτα.
Ό ταν έφυγα σκεφτόμουν πως θα ήθελα να συμπεριλάβω στο γιορτινό τραπέζι κάποια από όσα μου έφτιαξε. Και μετά σκέφτηκα πως για τη Λυγερή κάθε προετοιμασία γεύματος είναι γιορτινή. Γιορτάζει τα ταξίδια που κάνει ανάμεσα σε γεύσεις και μυρωδιές, μα κυρίως γιορτάζει το ότι μοιράζεται όσα φτιάχνει με τόση χαρά με τους ανθρώπους που αγαπάει και την αγαπούν.
Και μιας και ήμασταν σε χριστουγεννιάτικο κλίμα, πλάι σε ένα υπέροχο χριστουγεννιάτικο δέντρο που θαύμασα από κοντά, αφού είχα ήδη διαβάσει την ιστορία του http://soumada.tumblr.com/post/104114348660 , της έκανα λίγες ερωτήσεις για τα δικά της Χριστούγεννα.
Ποια μυρωδιά δεν πρέπει να λείπει από τα χριστουγεννιάτικα τραπέζια;
Μυρωδιά που δεν πρέπει να λείπει εεε; Λοιπόν… κανέλα και πορτοκάλι είναι η μυρωδιά των Χριστούγεννων για τον περισσότερο κόσμο, έτσι και για μένα. (Καθόλου πρωτότυπο). Θα σου πω όμως ποια είναι η γεύση που έχουν τα δικά μου Χριστούγεννα έτσι όπως τα θυμάμαι από τότε που ήμουν μικρή. Είναι η σπαραγγόσουπα και το φοντύ που τρώγαμε την παραμονή με την μαμά μου… όπως και το πατέ που μας έφτιαχνε η γιαγιά από συκωτάκια πουλιών πάνω σε φρυγανισμένο ψωμί… (πόσο 80’s πια;)
Χριστούγεννα είναι η γεύση από τη γέμιση που έφτιαχνε η γιαγιά για τη γαλοπούλα και το ζεστό κοκτέιλ με κράνμπερι και βότκα που καθιέρωσα εγώ. Χριστούγεννα είναι κουλουράκια στον φούρνο. Είτε είναι κουραμπιέδες, είτε μελομακάρονα, είτε ό,τι σ’αρέσει εσένα. Με λίγα λόγια Χριστούγεννα είναι να μπαίνεις στην κουζίνα και να μπλέκεις τις γεύσεις και τις μυρωδιές όπως εσύ θες.
Ποιο Χριστουγεννιάτικο τραπέζι σου έχει μείνει αξέχαστο;
Το πρώτο τραπέζι του θείου μου στο νέο τους σπίτι. Θυμάμαι ήταν πολύ γκράντε ντραπέζι, όπως όφειλε. Ευτυχώς που το φουά γκρα δεν αρέσει σε πολύ κόσμο… το έκανε μια γρήγορη γύρα να δοκιμάσουν όλοι και στο τέλος το άφησε δίπλα μου… Το τσακίσαμε καθώς θυμόμασταν τι είχαμε φάει σε εκείνο το road trip στα σατώ του Λουάρ. Το κυρίως γεύμα μας ήταν φασιανός, είχε πάθει εμονή με τον φασιανό τα τελευταία χρόνια. Στο τέλος του γεύματος είμασταν οι μόνοι πάνω από τα τυριά. Ποτέ δεν κατάλαβα πώς εξαφανίσαμε εκείνο το τεράστο κομμάτι μπρι. Αξέχαστα...
Χριστούγεννα είναι κουλουράκια στον φούρνο. Είτε είναι κουραμπιέδες, είτε μελομακάρονα, είτε ό,τι σ'αρέσει εσένα. Με λίγα λόγια Χριστούγεννα είναι να μπαίνεις στην κουζίνα και να μπλέκεις τις γεύσεις και τις μυρωδιές όπως εσύ θες.
Προτιμάς να σε καλέσουν σε κάποιο Χριστουγεννιάτικο γεύμα ή να ετοιμάσεις εσύ ένα;
Σαφώς και προτιμώ να κάνει όλη την δουλίτσα κάποιος άλλος, δεν είμαι δα και τόσο μαζόχα… Αλλά δεν στο κρύβω ότι 2 χρόνια τώρα που το κάνω εγώ, την ώρα που καθόμαστε στο τραπέζι να φάμε, δεν έχω καλύτερο.
Η συνταγή για λευκή σοκολάτα με καρδάμωμο και κουρκουμά
- 2 κούπες γάλα αμυγδάλου (ή καρύδας ή κανονικό)
- 10-12 καρδάμωμα ανοιγμένα
- Ξύσμα από 1 πορτοκάλι
- Τζίντζερ 2cm
- 1 κουταλάκι της κομπόστας κουρκουμά (Turmeric)
- 1 κοφτή κουταλιά της σούπας μέλι
- 75-100gr λευκή σοκολάτα
- Λίγο ρούμι (προαιρετικά)
Σε ένα κατσαρολάκι προσθέτω το ξύσμα πορτοκαλιού, τα καρδάμωμα, το τζίντζερ, το μέλι, το γάλα αμυγδάλου και τον κουρκουμά. Τα ανακατεύω καλά σε μέτρια προς δυνατή φωτιά. Τόσο όσο να βράσει το γάλα και να ενσωματωθούν όλες οι γεύσεις μαζί. Δοκιμάζω αν μ' αρέσει στην γεύση και σουρώνω. Βάζω πίσω το γάλα στο κατσαρολάκι, αποσύρω από την φωτιά και προσθέτω μέσα την σοκολάτα σε κομματάκια. Ανακατεύω μέχρι να λιώσει καλά. Δοκιμάζω αν χρειάζεται περισσότερο μέλι και σερβίρω, ιδανικά στην Χριστουγεννιάτικη κούπα μου. Αν θέλω να του δώσω ένα κικ παραπάνω, που λένε και στο χωριό μου, του προσθέτω μια δόση μαύρο ρούμι...
τιπ. 1
Επειδή η λευκή σοκολάτα είναι πιο γλυκιά, μπορείς να προσθέσεις το μέλι στο τέλος με βάση το γούστο σου.
τιπ. 2
Αυτό το γευστικό ρόφημα, μπορεί να μεταμορφωθεί σε μια ενήλικη κρέμα... Με λίγους κρόκους και λίγο κορν φλάουρ! (εεεεε δεν θα σου δώσω και την συνταγή τώρα…)
σχόλια