Η μοναξιά είναι ζήτημα αυτάρκειας
Γιάννης Νεγρεπόντης
Το 1967 η Τώνια Μαρκετάκη γυρίζει την πρώτη της ταινία. Είναι μικρού μήκους, διαρκεί 20 λεπτά, στοιχίζει εξήντα χιλιάδες δραχμές και λέγεται "Ο Γιάννης κι ο δρόμος". Βοηθός σκηνοθέτη θα είναι ο Παύλος Μάτεσις... Το γύρισμα θα τελειώσει μια εβδομάδα πριν την 21η Απριλίου. Λίγο μετά, στις 22 Αυγούστου (στο ραντεβού για τον τελικό έλεγχο της κόπιας) η Μαρκετάκη συλλαμβάνεται και περνά τέσσερις αξέχαστους μήνες στην Ασφάλεια. Καταδικάζεται με αναστολή, μπαίνει στο αεροπλάνο για Ρώμη και μετά για Παρίσι, Λονδίνο, Αλγέρι. Θα επιστρέψει στα 1973 για τον Ιωάννη τον Βίαιο -την πρώτη της μεγάλου μήκους πια, για έναν άλλο Γιάννη ...
"Δεν θυμάμαι πια τι ήθελα να κάνω με αυτήν την πρώτη ταινία." δηλώνει σε μεταγενέστερη συνέντευξή της για τον Γιάννη και τον δρόμο. ''...ένας άνθρωπος που κολυμπά ανάμεσα στα πράγματα.......... Περιφέρεται στους δρόμους, βλέπει και αισθάνεται θαμπά, δεν ξέρει που τελειώνει η ονειροπόληση και που αρχίζει η πραγματικότητα. Κι όμως μέσα σε όλα αυτά υπάρχει μια διαύγεια, μια υποσυνείδητη διαύγεια: το πίσω μέρος του μυαλού σου καταγράφει τα μηνύματα, τα επεξεργάζεται ερήμην σου, και το υποσυνείδητο σου καταλήγει να ξέρει αυτό που εσύ δεν ξέρεις......''
Το σενάριο βασίστηκε σ' ένα διήγημα του Μενέλαου Λουντέμη. Στην ταινία ακούγεται και το ποίημα του Λουντέμη Απόψε-η φωνή που το διαβάζει είναι του Φίλιππου Βλάχου, αδικοχαμένου κι αυτού όπως κι η Μαρκετάκη.
Απόψε, Μενέλαος Λουντέμης
Απόψε που έχασα τον ίσκιο μου
και βουλιάζω στην άπατη νύχτα.
Απόψε που βγήκα στα τρίστρατα του μεσονυχτιού
και ζητιανεύω λίγον ύπνο.
Απόψε που αποδήμησαν κοπάδι οι χίμαιρες
και γω ξεσέλωσα το άτι της ελπίδας...
Απόψε που σου σήκωσα το γιασμάκι
και σ' αντίκρυσα ολόγυμνη-εφτάσκημη ντροπή-
Μετρήθηκα ξανά μαζί σου
Κι ήμουν ένα μπόι πιο ψηλός!
(από τη συλλογή Κραυγή στα πέρατα,1954)
Ο Γιάννης/Γιώργος Βότσης περιφέρεται στην πόλη άσκοπα ,σε μια απελπισμένη dérive, μια ψυχογεωγραφία του ρημαγμένου άστεως.
Ερωτική και κοινωνική ματαίωση,εφημερίδες με μνημειώδη πρωτοσέλιδα :
-ΔΕΝ ΕΔΟΛΟΦΟΝΗΘΗ Ο ΛΑΜΠΡΑΚΗΣ
-ΣΕΛΗΝΗ ΚΑΙ ΑΡΗΣ Ο ΕΠΟΜΕΝΟΣ ΣΤΟΧΟΣ
-ΣΤΑΘΕΡΟΝ ΤΟ ΠΟΛΙΤΕΥΜΑ,ΡΕΥΣΤΗ Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΙΣ
-ΝΕΑ ΣΤΡΑΤΕΥΜΑΤΑ ΣΤΟ ΒΙΕΤΝΑΜ
Ο κομμουνισμός είναι ο μεγαλύτερος εχθρός σου ,γράφουν τα φέιγ βολάν που προσγειώνονται στα πόδια του. Μια καλή τύχη-Βιομήχανος! λέει και ξαναλέει η φωνή της γυναίκας που τον εγκατέλειψε.
Νεορεαλισμός, νουβέλ βαγκ, πρώιμος Ντεμπόρ σ' ένα σινεμά βλέμματος και παλινδρόμησης κι όχι δράσης και γραμμικής αφήγησης.
Ο Γιάννης της Μαρκετάκη είναι ένας άνθρωπος μοναχός που περπατάει στο δρόμο.
Ο δρόμος είναι άδειος.
Αρχίζει να βρέχει.
Βγάζει το καπέλο του.
Ο Γιάννης είναι πάντα μόνος του.
Κι η βροχή δε σταμάτησε.
----------------------------------------------------------------
στους παρακάτω συνδέσμους μπορείτε να δείτε την ταινία*
σχόλια