ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ειμαι 20 χρονων.Αφου βγηκα απο μια μεγαλη σχεση λιγο πριν τις πανελληνιες περασα σε αλλη πολη.Ημουν ενας ρακος και επρεπε να κοινωνικοποιηθω να αρχισω μια καινουρια ζωη.Περασα απο πολλες λαθος παρεες.Ξενυχτια.Ποτα.τσιγαρα.Γκομενους.Σεξ μιας βραδιας.Ξυπνουσα το πρωι συνειδητοποιουσα τι ειχε γινει το προηγουμενο βραδυ και επεφτα στα πατωματα.εβλεπα πως δεν μου αρεσε ουτε ταιριαζε στο χαρακτηρα μου αυτη η ζωη.Πηρα αρκετα κιλα η σχολη μου ειχε μεινει πισω και ειχα καταφερει να εχω χαλια σχεση με τους γονεις μου που τοσο αγαπω.Ειχα γινει αυτο που κοροιδευα...Ευχομουν να ηταν μια φαση και να περνουσε γρηγορα.Δεν αξιζε στους γονεις μου με τοση στοργικη και προσεγμενη ανατροφη να καταντησω ετσι.Αλλαξα.Εχασα ολα τα κιλα γυμναζομαι.Σταματησα να πινω.ασχολουμαι με τα μαθηματα μου.Ειχα σιχαθει πραγματικα τον εαυτο μου γι αυτα που ειχα κανει και ποσο ειχα ξεφτιλιστει.Δεν θελω να μιλαω ποτε για αυτο το κομματι απο το παρελθον μου.δεν εχω αφησει κανενα αντρα να με πλησιασει εδω και πολλους μηνες.και πραγματικα θα περιμενω οσο χρειαστει μεχρι να βρεθει ενας αξιποιστος ανθρωπος που θα με κανει να τον αγαπησω και να μου δωσει το κινητρο να του προσφερω τα παντα.ο εαυτος μας ειναι πολυ πολυτιμος για να τον δανειζουμαι σε αψυχα σωματα.