ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Με έχει πάρει από κάτω εδώ και 2 μήνες, έχω παρατήσει τα πάντα, δεν έχω όρεξη για τίποτα, έχω μιζεριάσει και έχω απομακρυνθεί από όλους και όλα. Κάθε μέρα είναι και χειρότερα. Στασιμότητα - αυτό είναι το μόνο που αντιμετωπίζω. Έχω πνιγεί στην μοναξιά μου εδώ και κάτι χρόνια... όπως και στην απογοήτευση που εισπράττω από όλες τις γυναίκες με τις οποίες ασχολούμαι. Και απλά θα ήθελα να έρθει μια όμορφη κοπέλα και να μου πει "είμαι εγώ εδώ για σένα" και ως δια μαγείας να φτιάξουν όλα και να ξαναβρώ αυτό το χαμόγελο που τόσο βαθιά έχω θάψει. Να έχω κάποια να με νοιαστεί πραγματικά, να με χαιδέψει και να με καθησυχάσει ρε γαμώτο, έτσι ώστε να ξαναβρώ τον χαμένο εαυτό μου. Βαρέθηκα να είμαι μόνος, μίζερος, μέσα στη ρουτίνα και την επανάληψη, μέσα στην απογοήτευση και την μοναξιά... βαρέθηκα ειλικρινά. Όλο αυτό το στρες, όλες αυτές οι απαιτήσεις, όλος αυτή η τελειομανία με έχουν πνίξει και θέλω κάποια να με σώσει.. ένα χέρι να με τραβήξει από τον ωκεανό της θλίψης. Θα μου πείτε "φίλε πάρε σειρά, υπάρχουν άλλοι τόσοι που αισθάνονται το ίδιο"... ε δίκιο έχετε. Αλλά θέλω και γω να ονειρευτώ, να ελπίζω, αλλά μάταια, κάθε πρωί και κάθε βράδυ, ξυπνάω και κοιμάμαι με απογοήτευση. Φτάνει όμως, δεν αντέχω άλλο.