Κι εγώ έτσι ακριβώς νοιώθω. Κάτι μου λείπει, αλλά δεν ξέρω τι.
2.3.2013 | 01:53
.
Περνάει όλη μέρα και στρουθοκαμηλίζω. Δεν κοιτάω κανέναν στα μάτια για να μην διαβάσουν τι σκέφτομαι λες και δεν καταλαβαίνουν. Μέχρι που φτάνει το βράδυ και κλείνομαι στο δωμάτιο. Κλαίω και ο πόνος είναι τόσο μεγάλος. Έχω απογοητευτεί πλήρως. Ενώ όλα φάινονται να είναι ιδανικά και τακτοποιημένα στην ζωή μου εγώ δεν βρίσκω πουθενά την ευτυχία. Απλά πνίγομαι και δεν μπορώ να ανασάνω. Με ακούει κανείς ρε? Ένα χέρι μαγεικό ζητάω να με τραβήξει. Χάθηκα ΠΑΛΙ. Και δεν βρίσκω την έξοδο...Μακάρι όσοι από σας έχουν χαθεί να βρείτε κι εσείς το δρόμο σας.
1
